ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Όταν η Τζάνις επιτέλους σταμάτησε νσ γελάει της απάντησε << Ο μπάμπας σου άξιζε να πεθάνει! Με παντεύτηκε και μου χάλασε την ζωή! Ήμουν μοντέλο και για εσάς καταστράφηκα! Πρέπει να εκτιμάς που δεν σε απέβαλλα με έκτρωση όταν ήσουν έμβρυο!>> Η Τζάνις κοιτούσε το παιδί της μέσα στα μάτια δείχνοντάς της πόσο την μισούσε και την ζήλευε.

<<Τον πατέρα ΜΟΥ δεν θα τον πιάνεις στο στόμα σου!!!!!!!! Ήταν εδώ πάντα για εμάς ,μας αγαπούσε,μας φρόντιζε! Δεν του άξιζες ,αλλά σε αγαπούσε. Πώς μπορεί να σε αγαπήσει κάποιος εσένα?? Σε σιχαίνομαι.Καλύτερα να μην γεννιόμουνα αν ήξερα ότι θα σε είχα μάνα!!!>> Είπε η Έμιλυ ουρλιάζοντας απ' τον θυμό της. Σιχαίνονταν αυτή την γυναίκα, πώς μπορούσε να είναι τόσο κακιά;;

<<Δεν με νοιάζει η γνώμη σου>> χαμογελόντας η Τζάνις συνέχισε<<εξάλλου δεν θα μείνω μόνη για πολύ. Τον επόμενο μήνα παντρεύομαι.Μέχρι να γίνουν οι ετοιμασίες....>>Τώρα είχε σταυρώσει τα χέρια της και περίμενε την αντίδραση της κόρη της.Ακόμα χαμογελούσε ειρωνικά,γεμάτη ικανοποίηση λέγοντας αυτά τα λόγια.

Η είδηση έπεσε σαν βόμβα πάνω στην Έμιλυ,Δεν μπορούσε να το πιστέψει.Άνοιξε το στόμα της να μιλήσει,αλλά είχε πάθει σοκ! ΤΙ?!!??!! Όχι δεν είναι δυνατόν.δεν έχει καθόλου καρδιά επάνω της;;; Πώς το κάνει αυτό την στιγμή που ο πατέρας μου και ο συζυγός της είναι στο χώμα μόλις έναν μήνα!!??

<<ΤΙ ΛΕΣ??!! Σε 2 μήνες θα ξαναπαντρευτείς?? Ποιόν?!!>> άρχισε να λέει η κοπέλα βράζοντας απ' τον θυμό της.

<<Τον Jeremy . Είναι πιο μικρός από εμένα,αλλά αγαπιόμαστε>>Η Τζάνις ήθελε να δείξει ότι δεν ήταν μεγάλη. Για άλλη μια φορά ανταγωνίζονταν την κόρη της με το να παντρευτεί ένα μικρό άνδρα στην ηλικία του παιδιού της. <<Δεν είμαι μεγάλη!! Μπόρώ να έχω όποιον μικρούλη θέλω! Και ειδικά αυτόν τον μικρούλη που θα παντρετώ!>>είπε γελώντας.

<<Με  ανταγωνίζεσαι μέχρι και στην ηλικία?? Είσαι άρρωστη!! Με αυτόν τον ζιγκόλο! Που σε έπιασε ο John με το μπαμπά στο κρεβάτι??!! Δεν ντρέπεσαι??Ξέρεις πόσο θα σχολιαστεί αυτό?!!>>Φώναζε υστερικά η Έμιλυ. Πώς θα ζούσε με αυτόν τον άνδρα μες στο ίδιο σπίτι? Πλέον είμαι σίγουρη ότι θα παντρευτώ τον Ρότζερ! Θα φύγω από εδώ μέσα!!

<<Δεν με νοιάζουν οι άλλοι. Ξέρεις ότι δεν με ενδιαφέρει η γνώμη σας και μην έρχεσαι στον γάμο αν θέλεις.Αλλά για τα στόματα θέλω να έρθεις για να μην πουν ότι έχω άσχημες σχέσεις μαζί σου. Τίποτα δεν θα μου χαλάσει εκείνη την μέρα και ΕΙΔΙΚΑ ΕΣΥ!! Θα είναι μόνο δική μου και όλοι θα ασχολούντε μόνο μαζί μου!! Κατάλαβες??!!>> Φώναξε η Τζάνις φεύγοντας απ'το δωμάτιο αφήνοντας την Έμιλυ άφωνη και απογοητευμένη όπως πάντα.

Πόσο ειρωνικό είναι όλο αυτό!Εμείς μισιόμαστε και όλοι το ξέρουν,γιατί θέλει να είναι τόσο φαντασμένη?! Ζει στον δικό της κόσμο!! ΤΗΝ ΜΙΣΩ !!!! Συλλογιζόταν η Έμιλυ με θυμό και άρχισε να μονολογεί, <<Έννοια σου ''μανούλα'' και θα καταστρέψω εκείνη την μέρα.Θα τραβήξω όλη την προσοχή επάνω μου,θα θυμωσεις για τα καλά!!>> Είπε η Έμιλυ ψιθυριστά.,καθισμένη σε μια καρέκλα. Οι ξανθές της μπούκλες είχαν πέσει στο πρόσωπό της.Κοιτούσε τόσο άγρια και εκδικητικά,μισούσε αυτή την γυναίκα και θα έκανε τα πάντα για την πονέσει!  <<Στο ορκίζομαι....>>