Yüreğimden Fısıltılar

17: "Acı Aşk"

Önce yüreğimi çıkardılar yerinden.
Sonra kızgın demirle dağladılar.
Kalbim bile atmıyor artık.
Ama sen mutluluktan gülebilirim san.

Madem sevmiyordun ve sevmeyecektin.
Derin derin neden baktın gözlerime söyle.
Neden ümit verdin zaten yorgun yüreğime.
Şimdi ağladığımı görme çünkü dayanabilirim.

Artık anlatamıyorum da seni kimseye.
Bir bakışıyla vuruldum ben ona.
Elimi tutunca sanki dünya benim oldu.
Ömrümün sonuna kadar bakmak istediğim göz onunki derken.

Şimdi gitti, beni terk etti nasıl diyim.
Sen varmışsın gibi anlatıyorum.
Bilsen bugün park, pastane, Gülmekten kırıldığımız ne filmlere gittik.

Sen bana bugün yine süpriz yaptın.
Seni seviyorum diyen ayıcık almışsın.
Ben çocuklar gibi mutlu oldum.
Sonra sen beni eve bıraktın.

Ayrılırken görüşürüz diyorsun.
Sahi bi daha ne zaman görüşürüz ki.
Ama ben hakkımı da helal ettim sana.
Seni ahirette bile olsa kötü görmeye dayanamam ki.

Evet çok acı çekiyorum şimdi.
Aldığım her nefes ayrı bir zulüm.
Günler geçmek bilmiyor yokluğunla.
Hele akşam olup karanlık çöktü mü.
Zehir gibi işlemişsin be kanıma.
Söküp atamıyorum da.
Hele hiç gelmeyecek oluşun var ya.

Söz, inan birgün hepsini unuturum da.
Ya seni... işte ona söz vermiyorum.
Çünkü her şeye rağmen seni hala çok seviyorum.

Bu şiirim için çok emek verdim, gerçek fikirlerinizi öğrenmek istiyorum.Oy vermeyi unutmayın...