KABANATA 01

196 1 2
                                    

                         

Ako si Tintin, second year college at kasalukuyang kumukuha ng Psychology. Sabi nila, matatalino daw ang mga Psych. Natatawa ako dun, dahil tama naman, HAHAHAHA. Yes! Matatalino kami, hindi lang pagdating sa academic pati sa Pag-ibig, Expert kami dyan, TAKE NOTE! :D HAHAHAHA Kaya don't cha ever fool us men. Hmmm mahilig akong tumugtog ng guitar, piano at violin gamit ang bunganga ko. joke! At higit sa lahat addict ako sa selfie. Dii hahah mas addict ako sa photography! Bawat detalye ng buhay ko nakapaloob sa isang album. (Kuha ko lahat yan) by the way professional photographer ako sa panaginip ko! Libre lang daw kaya grab the oppurtunity.

ISANG gabi, naglalakad ako sa kahabaan ng makitid na daan. Galing ako sa school nun ng madaan ko ang mga nag-eensayo sa pagsasayaw. Napahinto ako. Napakamot ako. Nasabi ko sa sarili ko na pinapainggit ako ng realidad. Actually, hindi talaga ako marunong sumayaw, samakatuwid nakakainggit nga pag may nakikita akong babaeng astig sumayaw! Gusto ko matuto pero ayaw talaga sa akin eh -___-  wala eh. FRUSTRATED DANCER! Kaya nagpatuloy na lang ako sa paglalakad.

ANG SARAP KRUMAMPING! -___- Sa sakit wooooooooooh!

KINAUMAGAHAN, P.E class ko. Shock naman ang ate nyo ng e.anunsyo ni Sir beki na may social dance kami at yun ang magiging final exam namin. Ang nakakalungkot is, kailangan namin makakita ng pakner este partner AS SOON AS BUKAS. (Possible)  Grabe..... Wala pa naman akong kakilalang lalaki na marunong sumayaw lalot nat social dancing. Anong gagawin ko? Hindi rin ako marunong sumayaw. Ito na ba ang katapusan ng mundo ko sa pag-aaral? eeeeeeeeeeee. huwag naman.

                                               

Sa munting silid ko, ipinagdadasal ko na hindi talaga matutuloy ang social dancing namin. Haiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii. Mas pipiliin ko pang maglakad sa Mount Everest kontra dito.

TOK-TOK---" Pasok po." sa malungkot kong tinig.

"Oh? anak? ba't gnayan ang mukha mo? hindi mo pa ba nakikita yung piso mong nawawala?" -pabirong sabi ni nanay

"Nay naman? Piso? Nakakatawa naman ng joke mo nayyy! as in!!! nakakatawa talaga. HA HA HA HA"

"Anak? hindi naman yun joke! Horror yun. Hahah oh sige sige.. ano ba talaga ang nangyari?"

"Nay, wala akong partner sa social dancing namin. At final exam namin yun,.... Maaaaaaaaaaaa!! help me oh? kung kailangan puntahan nyo si mayor na tanggalin yung guro na beki na yun." pabirong sabi ko habang kumakamot sa ulo.

"yun ba gusto mo? sige, huwag kang mag-alala bukas na bukas din, pupuntahan ko si mayor.. .. okay?" -hindi matigil na biro ni nanay ,sinabayan pa ng mahigpit na yakap. ^.^ ^.^

Si nanay naman. Medyo sumasabay sa mga biro ko. HAHAHAHAH pero at least nabawasan ang lungkot ko sa medyo havey nyang jokes.  ^.^

UMAGANG PASOK.

Sa may corridor.

"Tintin!!" malakas na bungisngis ni Ara na matitingala mo pa sa basketball court. Pinagtitinginan na tuloy sya at syempre AKO. HAHAHAHAHAH. Pero bet ko yung pangalan ko na ipinagsisigawan sa  campus. hahaha.

" Hoy! ang lakas ng trip mo noh? oh bakit? " -sambit ko sa kanya habang papunta sa kinaruruonan nya.

" May ipapakilala ako sa iyo. Solve na ang problem mo gurl." -kilig na kilig na nag-aanunsyo ng good news.

"Sino naman yun? Oy! Oy! ano na namang trip na ito." -Seryoso kunwari ang ate nyo.

" .. dba may problema ka sa social dance nyo? oh dba wala kang partner? "

Counting HeartbeatsWhere stories live. Discover now