Verliefd op de verkeerde jongen.
Deel 37.
Aangekomen bij Yassin belde ik aan en deed Tarik de deur open.
''Heey!! Alles goed? zei ik blij en liep naar binnen.
Tarik keek me met een verdrietig gezicht aan en zei zachtjes ''Hoi''
Zo wat zijn we weer vrolijk dacht ik in mezelf. Ik liep achter Tarik aan naar de woonkamer waar ik Anouar zag zitten. Ook hij zag er niet uit..
''Wat is er aan de hand? vroeg ik verbaasd
''Hayat! Kom mee... zei Yassin buiten adem die de kamer in kwam ''rennen''
Hij pakte me hand vast en trok me mee naar ze slaapkamer. Geschrokken ging ik op ze bed zitten en keek hem verbaasd aan.
''Wat is er aan de hand? vroeg ik verbaasd
Yassin zei niks en bleef maar heen en weer lopen in ze kamer
''Yassin? Wat is er aan de hand..? Gaan we Nawal ophalen? vroeg ik nieuwsgierig
''Pff Hayat.. Kijk.. Het is allemaal verkeerd afgelopen. Maar, Nawal is overleden. zei Yassin zuchtend
''Wat ? Maar hoe heeft dat kunnen gebeuren! Jullie hadden toch alles goed geregeld !? vroeg ik snikkend
''Dat dachten wij dus nou ook... Het spijt me heel erg Hayat zei Yassin zuchtend en hij sloeg ze arm om me heen.
Boos sloeg ik ze arm weg en stond recht op.
''Jij hebt tegen mij gelogen! Nawal zou niet terugkomen.. Je hebt het alleen gezegt zodat ik me geen zorgen over zou maken. zei ik snikkend
''Dat is niet waar lieverd.. Nawal zou terugkomen. Maar we hebben door gekregen dat ze is overleden aan een ziekte.. Daar kunnen wij niks aan doen lieverd
''Ze liegen! Ze hebben haar gewoon vermoord... Je had het me beloofd! Je had me beloofd dat ze terug zou komen.. En nu? Nu is ze weg. Voorgoed.. zei ik huilend en ging weer terug op zijn bed zitten.
''Het spijt me lieverd echt waar..Het liefst heb ik Nawal ook gewoon hier. Maar het is nu eenmaal zo... Ze is vast op een goede plek
''Denk je dat? Maar ze is nu helemaal alleen.. zei ik snikkend.
''Geloof me schat.. Ze is op een veel betere plek dan hier. En alleen dat is ze nooit, Ooit zul je haar terug zien. zei Yassin zachtjes en gaf me een kus op me hoofd..
''Ik hoop het..Wil je me naar huis brengen Yassin? Ik ben moe.. zei ik zuchtend
''Tuurlijk lieverd.. Kom we gaan
Samen met Yassin liep ik de trap af naar beneden. In de woonkamer zag ik Anouar en Tarik samen zitten op de bank.
Met tranen in me ogen keek ik Anouar aan.. Hij was de gene die dit allemaal heeft veroorzaakt.. Hij heeft Nawal naar Thailand gestuurd.. Terwijl hij wist dat het daar gevaarlijk is!
''Ik zou mezelf nooit meer recht in de ogen kunnen kijken als ik jou was zei ik snikkend tegen Anouar
''Het spijt me heel erg Hayat.. Wij hadden het ook anders gewilt zei Anouar zachtjes
''Ik zal het je nooit vergeven Anouar.. Het is jou schuld dat Nawal er nu niet meer is.
''Dat begrijp ik.. Maar ik heb er echt spijt van! Echt waar.. zei Anouar verdrietig
''Het zal wel.. zei ik zuchtend en liep naar buiten.. Ik hoorde Yassin nog met hun praten maar hij kwam al snel weer naar me toe. En bracht me met de auto naar huis..
Thuis aangekomen liep ik meteen door naar me kamer want ik had even nergens zin in.
Ik liet mezelf op me bed vallen en liet de tranen over me wangen rollen..
De gedachte dat ik Nawal nooit meer zal zien.. Of zal spreken. Deed me vreselijk veel pijn! Ik ben haar gewoon kwijt.. En dit wel voor goed!
Ik heb haar steun nodig! En zij de mijne.. Maar al haar zorgen zijn al voorbij. En die van mij pas begonnen. Ik wil niet al mijn verdriet in me houden.. Daar doe ik mezelf alleen maar meer pijn mee, Ik besloot om alles maar los te laten op papier. In de hoop dat dat me een beetje zou helpen...
Lieve Nawal,
Ik schrijf dit nu met tranen in me ogen. We hadden nooit verwacht dat jij ons zou verlaten op zo'n jonge leeftijd! Ik had dit niet aan zien komen.. Ik had nog hoop! Hoop dat jij terug zou komen en alles weer normaal zou zijn. Maar tevergeefs.. Het zal nooit meer hetzelfde zijn.
Jij hebt ons verlaten en bent naar een veel betere plek gegaan waar je tot rust zal komen. Ik hou super veel van je en dat blijf ik ook voor altijd doen.. Ik vind het zo jammer dat ik geen goeie afscheid van je heb kunnen nemen.. Daarom doe ik het maar zo. We hebben leuke en slechte tijden met elkaar mee gemaakt. Maar ondanks alles, Bleven wij vrienden. Jammer dat het voor zo'n korte periode was. Toch ben je zoveel voor mij gaan betekenen. Ik zag je als een zus van mij.. Het is nu gegaan zoals het is gegaan en dat moet ik maar accepteren. Liefste Nawal.. Ik zal je nooit vergeten! Weet dat ik van je hou! En je super veel zal missen.. Je zult voor altijd in me gedachtes blijven..
