MPMMN 2: Still In Love

Chapter 11 ♥

What? "Kapag ba sinabi ko yan, titigilan mo na ako?" Tanong ko.

He sighed. "Yeah."

Bigla na naman akong kinabahan. Nagpakatatag ako. Wag kang papadala Chelsea.

"Hindi na kita mahal." Sabi ko.

He gave me his fake smile. "So, mali pala ako. I thought you still love me. Alam mo bang masaya ako dahil alam kong napapasaya kita at napapakilig sa mga effort na ginagawa ko? Hindi pala. Sorry."

"Kyle." Parang gusto kong bawiin yung sinabi ko pero tumatanggi ang isip ko.

"You can go. Don't worry. This is the last time na guguluhin kita. As long as I can, iiwasan kita."

Parang biglang nadurog yung puso ko sa sinabi niya. Give up na ba siya? No. Ako ang may kasalanan kung bakit nya nasabi ang mga bagay na yan. Ako ang may gusto na mag-give up siya. He's just giving me a favor.

Pero bakit ang sakit? Parang di ko kaya na iwasan nya ako? Bakit nagkakaganito ngayon ang puso ko? Nagtatalo na ang puso at isip ko. I don't know what to do.

Bago pa ako magsalita lumagabog na ang pinto.

*BOOOOGSSSHHH*

"Damn you Kyle!" Sinugod ni Adrian si Kyle saka sinuntok. Lumaban si Kyle. Mabuti nalang at umaawat si James.

"STOP IT!" Sigaw ko. Tumigil naman sila. They are staring each other.

"Gago ka Kyle! Alam mo bang kanina pa namin sya hinanap dahil bukod sa hindi nya sinasagot ang tawag namin, wala pa sya sa unit nya. Damn you. Kinailangan ko pa ng private investigator. Buti nalang ikaw ang inisip kong may kagagawan ng pagkawala ni Chelsea. At eto, tama ako."

"Adrian tama na yan." Sabi ko. Lumapit sakin si James.

"Okay kalang MyLoves? Wala ba syang ginawang masama sayo?"

Umiling ako. "Wala."

Nasasaktan ako sa itsura ngayon ni Kyle.

"Tara na." Sabi ni Adrian. Hinawakan ako sa braso ni James at hinila na.

Pero bago kami makalabas, nagsalita si Kyle.

"Don't worry, I give up. And Chelsea Torres.."

Chelsea Torres ang tawag niya sakin?

"Pipilitin kong hindi ka guluhin kahit hindi ko alam kung kaya ko. Pipilitin kung layuan ka. Ayoko sana mag-give-up pero ikaw na mismo yung nagtulak sakin. Nagmaka-awa na'ko pero balewala sayo. You even said na hindi mo na'ko mahal. I think it's enough. Now, go on. Ang pag-alis mo dito, senyales na yun ng tuluyang pag-alis mo sa buhay ko. Thanks."

Hinila na'ko ni James palabas. I cried again.

Nasasaktan ako na iwan si Kyle. Nasasaktan ako sa mga nasabi ko sa kaniya. No. I still love him. So much.

"Sssh. I know it hurts." Bulong ni James sakin. Hindi ko na namalayang nakarating na kami sa labas sa kotse nila.

"Get in." Sabi ni James. Pumasok ako sa kotse pero nakatingin ako sa resthouse. He's hurt. Iniisip na nya ngayon na hindi ko na sya mahal. Nagsisisi ako na sinabi ko yun. Pero diko naman magawang bawiin. Gulung-gulo nako.

Adrian started the car engine. Kyle already give up and it was my fault. It's my fault.

"Wala ba siyang ginawang masama sayo?" Tanong ni Adrian habang nagmamaneho.

"Wala." Sagot ko habang umiiyak pa rin.

"MyLoves stop crying. Hindi mo ba narinig? Lalayuan ka na daw at titigilan ka na daw ni Kyle."