Κεφάλαιο 2

21.6K 2.1K 1K
                                    

Η πρώτη ώρα τελείωσε και το κουδούνι χτύπησε. Βγήκα σχεδόν τελευταία από την τάξη μου και προχώρησα σε ένα παγκάκι.

Πάντα κάθομαι μόνη μου. Δεν έχω φίλους. Βασικά έχω, την μαμά μου. Της λέω τα πάντα, αλλά και εκείνη δεν χάνει την ευκαιρία να με κατακρινει πολλές φορές.

Τέλος πάντων, όπως πάντα, έτσι κι σήμερα έκατσα σε ένα παγκάκι μόνη μου. Λίγα λεπτά μετά ο Γιάννης με την παρέα του έκανε την εμφάνισή του.

"Πως ήταν το μάθημα;" Ρώτησε ειρωνικά.

Υπέροχο αφού δεν ήσουν εσύ εκεί. Ήθελα να απαντήσω αλλά επέλεξα να πάω με τα νερά του.

"Ήταν καλό." Απάντησα λιγάκι αδιάφορα.

"Βρε στο τοφαλακι άρεσε το μάθημα" Είπε στην παρέα του και όλοι γέλασαν. Καλά δεν είμαι και τόσο παχουλη. Λίγα παραπανισια κιλά έχω.

"Ναι." Απάντησα.

"Και για πες βρε κεφτεδακι, τελικά που είναι ο αδελφός σου, ακόμη να έρθει."

"Σου είπα και πριν, είναι σπίτι." Απάντησα.

"Κάποια στιγμή πρέπει να ξεκινήσεις δίαιτα, το ξες;" Είπε και πάλι γέλασε εκείνος και η παρέα του.

"Αχαμ" Απάντησα. Αυτά εδώ τα έχω συνηθίσει, αυτά είναι τα 'απλα', όταν μου πειράζουν τα μαλλιά και με αγγίζουν είναι χειρότερα. Βέβαια αυτό συμβαίνει όταν είναι και ο αδελφός μου εδώ. Και βασικά αυτό είναι περίεργο. Πίστευα ότι αν ήταν ο αδελφός μου εδώ θα προσεχαν να μην τους δει.

Και πιο περίεργο είναι ότι ο αδελφός μου, το ίδιο μου το αίμα, δεν με υπερασπίζεται, αλλά μου ασκεί και εκείνος bullying.

"Και για πες Ανθουλινη, δεν ντρέπεσαι να βγαίνεις έξω έτσι;" Αουτς, αυτό ήταν σκληρό.

"Εμ ναι" Τελικά απαντάω έτσι ώστε να μην προκαλεσω πρόβλημα.

Κοιτάω προς την πόρτα του σχολείο. Ο Αλεξ, ο αδελφός μου, μπαίνει μέσα. Κατευθύνεται προς το μέρος μας. Αφού κάνει τις αντρικες χειραψίες με αυτούς που αποκαλεί φίλους του, γυρνάει σε μένα.

"Ωπ, η ντροπή της οικογένειας" Λέει και όλοι σκάνε στα γέλια.

"Ναι και συ το καμάρι της"Είπα σαρκαστικά.

"Εμένα θα μου μιλάς καλύτερα αν δεν θες να σε χτυπήσω" Φώναξε μες τα μούτρα μου.

"Εντάξει, συγνώμη" Είπα και κατέβασα το κεφάλι μου.

"Έτσι μπράβο, μαλακισμενο, αντε φύγε από δω, θέλω να μιλήσω με τους φίλους μου" Είπε και σηκώθηκα από το παγκάκι. Έκανα να φύγω αλλά ένα χέρι με γύρισε.

ΆλλαξεςWhere stories live. Discover now