အေမႊစိန္တို့ရြာ

အေမႊစိန္တို့ရြာ[အပိုင္း-၈]

Xing>>အင္းး

Chen>>ေအာင္မာ…

Xing>>ဟယ္…ဦးၾကီး

Chen>>ေတြ႔ျပန္ျပီတစ္ေယာက္…ရီေလးးလာနင္ပါလာခ့ဲ
ေတြ႔ျပီေပါ့ကြာ…နင္တို့နွစ္ေယာက္န့ဲငါန့ဲ…ဒီေန့ေတာ့သုံး
ကားေပါင္းမိုးအလင္းပဲ

လက္မွဆြဲကာလႊဲပစ္လိုက္သည္မို့
က်ြန္မကိုယ္ေလးေမေမ့နားကပ္သြားသည္။

Su>>ဟ့ဲ…ပလုတ္တုတ္!!အို…ဘယ္လိုေတြ
့့ျဖစ္လာတာတုန္း

ေမေမ့အေမးအားေဖေဖမေျဖအား။
ရွဴ.းရွဴ.းရွားရွားထြက္ေနသည့္ေဒါသအရွိန္
ေၾကာင့္မ်က္နွာျပင္တစ္ခုလုံးနီရဲေနသည္။

က်ြန္မလည္းမေျဖျဖစ္။
ေခါင္းငုံ႔၍သာရွိုက္ငိုေနမိသည္။

Chen>>ေတာက္!!အခုမွအရည္ထြက္မေနန့ဲ
ေျပာစမ္းးအ့ဲအေကာင္ေရႊရိုးနဲ့နင္ဘယ္အခ်ိန္
ကဒန္ဒန့္ဒန္သြားတာလဲ?

Su>>ဘာေတြတုန္းးက်ဴ.ပ္ကိုလည္းေျပာျပ
ပါအုန္းး

Chen>>မင္းသမီးအလိမၼာတုံးၾကီးသာေမး
ၾကည့္ေပေတာ့!!ငါကြာ…ငါ့အခြက္ၾကီးသာ
လွီးထုတ္ပစ္ခ်င္တယ္…ေတာက္!!

Su>>သမီးးေမေမ့ကိုေျပာစမ္းဘာျဖစ္လာတာလဲ?

Yifan>>ဟင့္…ဟင့္

Chen>>အခုမွငိုျခင္းခ်မေနန့ဲ…ငါနင့္ကိုတစ္ခု
ပဲေျပာမယ္…အ့ဲအေကာင္ကိုအဆက္ျဖတ္…
ေနာက္တစ္ခါဆိုလို့ငါကေတာ့ငါ့အဆုိးမဆိုန့ဲ!!

Yifan>>အဆက္ျဖတ္ရေအာင္သမီးန့ဲေရႊရိုးက

Chen>>ေတာ္စမ္းရီဖန့္…နင့္ဆီကဆင္ေျခေတြ
မၾကားခ်င္ဘူးးငါကဒါဆိုဒါပဲလုပ္!!အပိုဆာလာ
ေတြငါမလိုခ်င္ဘူး…ခင္စုမင္းသမီးကိုအိမ္ထဲက
အိမ္ျပင္မထြက္ေစန့ဲ…မင္းပါအလိုတူအလိုပါဆို
ရင္နစ္ေယာက္လုံးအိုးစားကြဲဖို့ျပင္ထားးရီေလးး
နင္လည္းက်ပ္က်ပ္သတိထားးဟြန့္

ေဖေဖထြက္သြားမွေမေမ့အားဖက္ကာရွိုက္ငိုမိတယ္။

နင့္အခ်ိဴ.းေလးေတြသာျပင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
ငါတို့ဒီလိုေတြျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူးးေရႊရိုးရယ္!!

ထိုင္မရထမရကြတကြတျဖစ္ေနေသာေရႊရိုးကို
ၾကည့္ကာက်ဴ.ပ္တို့ေခါင္းေတြေတာင္မူးလာျပီ။