BEN ÖLÜRSEM YALNIZLIKTA ÖLÜRÜM
Ben ölürsem yalnız gecelerde ölürüm.
Bir yanımda,
Hatıralardan biriktirilmiş bir mezar taşı.
Bir yanımda,
Yaşanamamış eskimeye yüz tutmuş bir hayat olur.
Ve ben ölürsem sessiz olur gidişim.
Dönüşü olmayacağı için.
Bir kifayet yüklerse şiirler gidişime ne ala.
Onun dışında,
Zaten unutulmuştur çokta sevimli olmayan yüzüm.
Ben ölürsem ta eski günlerden birinde ölürüm.
Karanlık olur,
Sessizlik olur
Ve yalnızlık olur cenazemde.
Birde şiirler olur belki,
Okuyan olursa ardımdan.
Esrik ve soğuk olur ölümün yüzü.
Beni sarmalarken gülümser toprak
Sevemedim oysa yalnızlığı alışkın olsam da.
Ben ölürsem yalnızlıkta ölürüm.
Eyvallah ne diyelim nasipte varsa.
HASAN GÖK
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARDINDAN
ŞiirAFİYET OLSUN Sebep eyledin aşkı, kelam geldi dilime. Sermaye gönülden kalem aldım elime. Ne düşürdü nazlı yar yazdım arzu-halime Kelam edip sundum sofranıza afiyet olsun. Dertli derler dert ehliyim nam verir bana. Yalnızlık düştü yâdıma...
