The Heartless

Chapter 3

I was walking along the field. As usual wala na naman akong kasama. Si Freya? Iniwanan na naman ako. Malamang na magkasama sila ni Clarke ngayon.

Umupo ako sa isang bench. Kinuha ko ang sandwich na pinabaon sa'kin ni mama. College na ako at pinapa baonan pa rin ako ni mama. She loves babying me, dahil nag-iisa lang ako. Hindi na kasi pwedeng magka anak pa si mama. She had undergone ovarian operation when I was in high school, dahilan na hindi na ako nasundan pa.

Kinuha ko rin ang sketch pad ko. My past time when I'm alone and bored. Dito ko ginugugol ang oras ko. Mahilig ako mag drawing ng kung ano-ano lang ang pumasok sa isip ko. I was distracted by the noise of students when the basketball team passes by.

"Oh, my gulay! Sana kahit isa man lang sa kanila maging jowa ko!" Sigaw ng isang babae. May grupo ito at marami silang tumitili.

"Ha! Asa kang bruha ka! Mag pasalon ka muna bago mangarap."

"Hmp! Ito naman, kumukontra agad!"

Napailing na lang ako saka itinutok muli ang attention sa ginagawa.

"Hi girls!" One of the member of the team.

"Gooooosh! Rinig niyo yun? Eeeeeee!"

I shook off my head, mga gwapo silang lahat pero nasa iisang lalaki lang nakapukos ang attention ko. At wala siya ngayon, marahil magkasama talaga sila ni Freya. I continue sketching and ignore the screaming around.

I've been sketching this house for 2 days already. At malapit ko nang matapos ang dream house ko. Someday, when I have my own family this is the house I wanted to build. Together with my husband and kids.

I smile in my thought. I've been thinking this for so long, maybe it's the right time to let go of my feelings for Clarke. I should have set myself free from loving him. He's not the only man in the world but I guessed I won't be able to get my heart back from him. Because he owns it without his knowledge.

They said, there's more to life than dwelling on things that wouldn't be yours. But there's no law inhibiting to love a person who doesn't sees you as someone they might want.

I'm hopeless! Kung pwede lang isigaw ang nararamdaman ko sa kanya sa field na ito ay gagawin ko. But nah! I'm not that desperate. I value my peacefulness, no hassle, no gossiping about me. Tama nang tahimik ang buhay ko sa university na 'to.

Nakita kong papasok sina Clarke at Freya. Naka basketball uniform si Clarke. So, nanuod pala si Freya. Sabagay, MVP ang boy friend niya. Hay! ano ba 'tong iniisip ko. I should be happy for both of them. Engaged na sila. They both laughing, naka kawit si Freya sa braso ni Clarke at ang mga audience sa paligid ay puno ng inggit ang mga mata, including me.

Tumungo ako at ipinagpatuloy ang ginagawa. I snapped out the unhealthy thoughts that wouldn't help in my system. Pasimple kong tiningnan ulit sina Clarke at Freya. Malayo na sila, hindi nila ako napansin dahil sobrang abala nila sa isa't-isa.

I'm the opposite of my best friend, magkabaliktad kami sa lahat ng bagay. Siya 'yung madaldal, ako ang tahimik. Sa aming dalawa siya ang madalas mapansin. Maganda siya, at taglay ang katawan na pang rampa. Samantalang ako, nakatago sa malaking salamin ang mga mata ko, naka braces at makapal ang kilay. Magkasing taas kami ni Freya, at okay naman ang cup size ko. 'Yun nga lang unnoticeable ako.

Anyway, I'm not into fame. I'm here to study. I smile when I finished my sketched. Highlights na lang ang kulang. It looks real! Satisfaction filled in my heart.

"Hi!"

Napalingon ako sa pinanggalingan ng tinig. I saw a man standing behind me. He's smiling! Geez! Gwapo. But not my type, oh, wait! Siya iyong nakatama ng bola sa noo ko noong isang araw. Hmm, ano'ng ginagawa niya kaya rito?