Dierenfluisteraar 2: Nieuwe Gaves (voltooid)

Hoofdstuk 31

Ik ben terug van vakantie, en toen ik thuiskwam kregen we een WiFi probleem :( ..... Gelukkig is dat nu weer opgelost. Even wat informatie melden: we maken een tijdsprong van twee weken waarin er niet veel is gebeurd, afgezien van dit: Ilse woont nu ook in Australië, in het hoofdkwartier, en slaapt bij Alena en Zoë op de kamer. Haar moeder denkt dat ze op vakantie is met Alena, en een soort online school volgt. Jack heeft zijn gave een beetje onder controle, maar veel spreuken mislukken nog. Er zijn er maar een paar die hij in een keer goed deed; onder andere teleporteren.

Geniet van het nieuwe hoofdstukje! (Ik kan echt geen originele dingen verzinnen voor dit, iemand, help me!)

POV Jack
Gefrustreerd gooide ik mijn handen omhoog. 'Ik geef het op!' Riep ik boos uit. Zoë schudde haar hoofd 'nope. Je gaat het gewoon nog een keer doen' zei ze vastbesloten. Ik zuchtte, en ging weer op mijn plaats staan. 'Goed, maar dit is wel de laatste keer' bromde ik nors. Ik haalde diep adem en concentreerde me. 'Sjalaika oopromisen bestooihre' zei ik en ik richtte mijn handen op een boek. Het boek begon even te trillen maar daarna stopte het en deed het niks meer. 'Zie je wel! Ik kan het gewoon niet!' Riep ik boos, en ik stormde de bibliotheek uit. De bedoeling was dat het boek opvloog en daarna terug naar zijn plaats vloog. Maar dat lukte me dus niet. Zoë vond dat ik gewoon door moest oefenen en eigenlijk een toverstok nodig had. Waar denkt ze wel niet dat ik die vandaan moet halen?! Even tevoorschijn toveren zeker! Ik opende de deur van mijn kamer en ging op mijn bed zitten. Ik liet me naar achteren vallen en staarde naar het plafond. Ik zuchtte, dit word nog wat... De anderen hadden hun gave snel onder de knie. Maar ik niet hoor. Nee. Ik moet zonodig anders zijn. Ik heb een zeldzame gave en er is maar 1 iemand die me kan helpen en dezelfde gave heeft. Misschien moet ik opzoek gaan naar hem... Hmm, zo gek is dat idee nog niet. Ik weet ook zeker dat Alena mee wilt, want die moet toveren natuurlijk ook onder controle krijgen. Nou ja, ik kan het in ieder geval voorleggen. Ik stond weer op en liep mijn kamer uit, om Alena te gaan zoeken. 'Daar weet ik een spreuk voor...' Mompelde ik. 'Opgeruimd kwantiserum zoek?' Sprak ik wat aarzelend. Er verscheen een pijl voor me die toen oploste. Foute spreuk... Ik zuchtte, dan maar gewoon zoeken.

Zoeken heeft geen zin hier. Werkelijk waar, ik was gewoon vergeten dat er zoveel gangen en kamers zijn hier zo. Ik ben heel veel gangen tegen gekomen waarvan ik zeker wist dat ik ze nog nooit had gezien. En ik dacht dat ik inmiddels de weg hier wist en alle gangen gezien had... Niet dus. Ik opende een deur en kwam uit in de bibliotheek. Oké... Sinds wanneer heeft de bibliotheek twee ingangen? Nou ja, het zak wel. Ik liep de bibliotheek in en bedacht dat het er anders uit zag hier. Alles was veel stoffiger en zag er ouder uit. Ook stonden de kasten anders. Nieuwsgierig bekeek ik de titels van een paar boeken. "Kronieken van Erdas" stond er op een van de boeken, en ik haalde het boek uit de kast. Ik bladerde er doorheen, en ik zag termen staan als Totemdieren, Koningsdieren, oorlog, elementen en ook de andere gaves: Dierenfluisteraar, Ware Wezen, Waarzeggen en Tovenarij. Ik besloot het boek mee te nemen, en liep terug naar de deur. Deze plek moet ik proberen te onthouden... Ik trok de deur open en liep de gang op. De deur viel met een klap achter me dicht en geschrokken draaide ik me om. Toen ik me weer terug draaide zag ik Ara voor mijn neus vliegen. 'Ara! Wat fijn je te zien! Kan je me naar de anderen brengen?' Vroeg ik hem. Ara begon tegen me te krassen en ik zuchtte. Nee, aan dat gekras heb ik wat! 'Ara, ik heb geen idee wat je zegt. Breng me gewoon naar de anderen toe' zei ik tegen hem. Ara vloog krassend weg, en ik rende hem achterna. Volgens mij heb ik hem beledigd... Maar ja, hij is zo dom om te vergeten dat alleen Ivo en Alena hem kunnen verstaan.