Κεφαλαιο 2

3.5K 238 3
                                    

Πάντα οι μπατσοι πανω απο τα κεφάλια μας...Να θελουν να τα κρατούν ολα υπό έλεγχο... οχι ομως πάντα ;)
Τελος πάντων η μέρα τελείωσε χωρις κανέναν σοβαρό συμβάν... αυριο θα δούμε.

Με το που γύρισα σπίτι πηγα να κάνω ενα μπάνιο οταν τελείωσα άκουσα το κουδούνι και ετρεξα να ντυθω να παω να ανοιξω. Κοίταξα απο το ματακι και δεν ήταν κανείς. Μετα απο λίγη ωρα ξανα του κουδούνι. Εεε οχι χρυσε μου δεν θα με κοροιδευεις εσύ... ανοιξα την πόρτα χωρίς να κοιτάξω απο το ματακι και... ααααχ... ενας μαναρος... που σε βρήκαμε εσένα μαναρι μουυ??

-μαναρος: Αχιλλέας χαρηκα!
-Εγω: Αλιστον παρόμοιος!
-Αχιλλέας:Εμμ... μένω δίπλα. Μόλις μετακόμισα και ελεγα μήπως έχεις κανένα κερί γιατί δεν μου έβαλαν ακόμα το ρεύμα...
-εγώ: φυσικά... περασε μέσα μην στεκεσε στην πόρτα.
-Αχιλ:Ευχαριστώ πολύ.
-εγω: λοιπόν Αχιλλέα τι σε φέρνει απο δω?
-Αχιλ: Η δουλειά μου...Εσυ?
-εγω: Ααα ωραία... εγώ σπουδαζω Καλών τεχνών.
-Αχιλ:Ααα ωραία τι ακριβώς?
-Εγώ: ζωγραφικη. Πιο πολύ ομως μου αρεσουν τα γκράφιτι...
-Αχιλ: Ενδιαφέρον... και ποσό χρόνων είσαι??
-Εγω: 20 εσυ?
-Αχιλ: 28 εχουμε κάποια διάφορα
Εμμμ μαναρε μου δεν με πειράζει
-εγω: Ενταξει μωρε 8 χρόνια δεν ειναι και τοσο πολλά...

Με ολη την κουβέντα ξεχαστηκαμε και πήγε μεσάνυχτα ετσι του πρότυνα να δουμε μια ταινία και δέχτηκε.

Ετσι ξαπλωσαμε στον καναπέ μετά απο λίγη ωρα τα βλέφαρα μου έκλεισαν και ολα μαύρο...

Ανοίγω τα βλέφαρα μου και βλέπω τον Αχιλλέα να κοιμάται... ωχ!! Αποκοιμήθηκα η σκροφα!! Τι θα σκέφτηκε για μένα ο άνθρωπος.
Αποφασισα αφου έφτιαξα πρωινό να τον ξυπνησω.

-εγω: Αχιλλέα... ξυπνα
Αμέσως ξύπνησε...
-Αχιλ: καλημέρα μικρή
-εγω: καλημέρα... έφτιαξα πρωινό μικρό ειναι αυτο που εχεις στο παντελόνι σου.
-Αχιλ: θες να σου αποδείξω το αντίθετο??
-Εγω: να μου λείπει...αντε κουνησου να φάμε καμία ώρα.
-Αχιλ: οπως επιθυμείς πριγκίπισα.
-εγώ: ξες ειμαι 20 χρονών... δεν ειναι λιγο περίεργο να με αποκαλείς... πριγκίπισα??
-Αχιλ: οσο χρόνων και αν γίνεις παντα θα εισαι μια πριγκίπισσα!
-εγω: με αποστομοσες τώρα
Και ετσι πέρασε και το πρωινό μας. Οταν τελειώσαμε αφου δεν είχα σχολή ειπα να μην πάω παλι στην διαμαρτυρία και ετσι εστειλα μύνημα στα παιδιά οτι εχω πονοκέφαλο και εκατσα σπίτι με τον Αχιλλέα.

-Αχιλ: ξέρεις η παρέα σου ειναι πολύ διασκεδαστική αλλα να... σήμερα πήρα άδεια για να τακτοποιησω το σπίτι και πρέπει να φύγω..
-Εγω: Ααα ωραία!! Θα ερθω να σε βοηθήσω αφου ουτε εγω εχω σχολή.
-Αχιλ: δεν χρειάζεται να κουραζεσε. Θα τα καταφέρω.
-εγω: Μια γυναικεία γνώμη παντα βοηθάει.
-Αχιλ: εισαι πισματαρα...
-Εγω: τιποτα γλυκε μου

Τελικά πήγαμε στο σπιτι του να τον βοηθήσω με τις κούτες και τα πράγματα. Πρώτα καθαρισαμε όλο το σπίτι και μετά τοποθετησαμε ολα τα πράγματα του στην σωστή θέση. Οταν είχαμε τελειώσει με ολαααα τα θέματα ειδα την ώρα... Ωχχχ ηταν ίδη 2:30 ποπο... πως περασε η ωρα βρε αδερφέ!

-Εγω: Αχιλλέα?? Πήγε 2:30 και εγω πεινάω.
-Αχιλ: Εντάξει τελειώσαμε μπορουμε να παραγγειλουμε.
-Εγω: Πίτσα!!!
-Αχιλ: εντάξει μικρή
-εγω: παράγγειλε να φαμε πριν η μικρή σου ορμήξει...είπα και ξεσπασαμε και οι δυο στα γέλια

Αφου παράγγειλε κατσαμε στον καναπέ.

Οταν ήρθε το φαι βαλαμε και μια τανία...
-Αχιλ: αντε σήμερα θα κοιμηθούμε εδώ...
-εγω: συμφωνώ... βαριεμαι να παω δίπλα...

Εγω με μπατσο??? ΠΟΤΕΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα