Prologue

209 3 0
                                    


"Call the doctor Ethan, call the doctor." 


I am overhearing the words that this lady in front of me were saying. Masakit ang ulo, but I don't feel something achy on my physical parts. Nakakasilaw lang imulat ang aking mga mata. Hindi ako makatingin ng diretso. All are blurred. 

All are new to me. 


"Thanks God, Jessica. You're awake." 

Hindi ko alam kung  sino ang kinakausap niya. Ang nakikita ko lang ngayon ay ang doktor na minumulat at iniilawan ang mga mga mata ko. I find it too irritating. 

"How are you feeling? Is there something pain?" 

Nakatingin ang doctor sa akin. "I'm fine. Nothing hurts." 

Tumango naman ito. 


I can see the smiles on their faces, from all the people around me. Inisa-isa ko silang tiningnan. Alam mo yung nakakatunaw ang mga titig nila. But what confusing me is that, anong ginagawa nila rito? Sino sila? At paano ako napunta sa hospital na ito?

Liningon ko ang matandang babae na kanina pa nagsasalita nang magising ako. 

Nagpinta siya ng matamis na ngiti sa mukha. 

"God, honey you're awake. Do you feel fine?" 

Tumango ako. "Yeah." nilibot ko ulit ang panangin sa loob ng kwarto. "Why I'm here? What happened? And who are you?" 


Hindi ko maipinta ang kanilang mukha. They are in shocked. All of them are exchanging glances on one another as well as the doctor who I've thought left already pero nandito pa rin siya rito. 

"Hindi mo kami nakikilala?" tanong nito. 

"Yeah." 


Tinungo nito ang tingin sa doctor na katabi. 

"Bakit hindi niya kami nakikilala doc?" tanong naman nito sa doktor. "You told us that the hit was mild and wouldn't affect something on her?" 

Hindi makasagot ng diretso ang doctor. "Yeah. I am so pretty sure of that .. I have to check her again, mind if you all would leave?" 


Love Letters: Stay With MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon