Gönül bu işte, hep kendini istemeyenle olmak ister. Hep kırılır, hep yıpranır. Kendine zulmetmek hoşuna gidiyormuş gibi. Zorun peşinden koşar. Yıpranır, kırılır, üzülür... ama vazgeçmez. Vazgeçemez.
***...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Vazgeçtim artık her şeyden. Mesela insanları anlamaya çalışmaktan vaz geçtim ya da insanların beni anlamasını beklemekten vazgeçtim. Artık müzik dinlemekten de vaz geçtim. Halbuki müzik dinlemeyi öyle çok severdim ki müzikte o kadar çok mana bulurdum ki müzikte düşünürdüm, müzikte dinlenirdim ben, yani müzikle bir bütündüm ben dinlediğim müziklerde kendimi bulurdum fakat artık müzik dinlemekten de vaz geçtim. Çünkü müzik her seferinde bana seni hatırlatıyor. Her bir notasından ayrı ayrı sen akıyorsun. İşte bu yüzden bütünümden müzik dinlemekten vazgeçtim artık. Seni unutmaya çalışmaktan da vaz geçtim artık. Seni unutmaya çalıştıkça daha bir bağlanıyorum sana. Senden sonra benliğimi yitirdim ben. Artık yaşamaktan da vazgeçtim. Zaten yaşıyor muyum orası da meçhul de. Yani dışardan yaşıyor gibi gözükebilirim ama ben öldüm o gün öldüm ben artık vazgeçtim her şeyden vazgeçtim...
