Si Introvert at Extrovert

Scene 5

“Tilt your head a little bit in the right. Okay that’s good and okay that’s the last one.” Nakanigiting sabi k okay Mikee.

“You know what Zy kung ikaw lang ang photographer araw-araw akong magpapakuha ng litrato”, banat ni Mikee when we review his shots.

Pinipigilan ko lang magroll ng eyes.  It’s an act 101 of a playboy.

“Baka naman magsawa na ang camera sa iyo” nakangiting sabi ko kay Mikee.

“Kasali pa ba sa photo session ninyong dalawa yan?” for almost 1 hour na tinunganga nya sa sulok ay nagsalita rin sa wakas ang lalaki.

“Pare we are just having a small chit-chat” nakangiting sabi ni Mikee. While looking at on Mikee smiling hindi ko mapigilang mag-imagine kong ano kayang hitsura ng janitor na ito pagngumingiti.

“Tsss” he smirked.

“Mikee you can now go and tawagin mo si…” sabi ko habang tinitingnan ang isa sa dalwang natitirang files.

Pero bago ko mabasa ang pangalan sa file ay pumasok si Kuya looking gorgeous at tila nagmamadali.

“Phoebe can you shoot me first?”

“May lakad yata ang gwapong captain ball ah” I tease while fixing his hair and suit.

“It’s Samantha” simpleng sabi nya na kahit nagningning ang mata nya ay nakita ko pa rin na tila may problema at bago tuluyang umandar na naman ang pagiging chismosa ko ay sinumulan ko ng kunan si Kuya.

“Okay we’re done. Kuya pakitawag mo na si Michael Cody” I said while scanning  the last file.

“Mico ikaw na” sabi ni Kuya na ipinagtaka ko.

The room is a soundproof room at kahit anong sigaw mo ay hindi ka maririnig sa labas.

Ngunit naghintay pa rin ako habang nakatalikod sa bahagi kung saan dapat pumwesto ang kukunan ko ng litrato since nakaharap ako sa may pinto.

Sa palagay ko ay lumipas na ang tatlong minuto at wala pa ding pumapasok.

Masyado yatang paimportansya  itong vice-Captain ni Kuya kaya I decided to step out in the room pero bago ako nakarating sa may pintuan

“WHERE THE HELL ARE YOU GOING?” hindi ko na sasabihin kung sino yan trademark na nya ang bumulyaw kaya I know kilala nyo na siya.

“I will call the last member of the team” sabi ko na hindi tumitingin sa kanya. Para kasi akong malulunod sa klase ng tingin nya.

“NO NEED I AM ALREADY HERE”

Napalingon ako bigla sa sinabi nya and there I saw him wearing a suit. When I look at him ay napagtanto kong hindi lang pala si Kuya ang mas gumagwapo kung magsusuot ng pormal. This guy is a looker.

I frown my eyebrow. Sabi ni KUya sila lang dawn a miyembro ng basketball ang kukunan ko hindi naman sinabing pati janitor ng team kukunan ko diba?

“WILL YOU STOP DROOLING OVER ME AND START YOUR JOB!”

“Excuse me?  As I have remember ang sinabi lang ni Kuya ay members lang ng basketball team ang kukuhanan ko at hindi kasali ang staff ng basketball team but if you still want that I will take pictures of you, tapusin ko lang muna si Michael Cody okay? and since nandito ka na rin lang pakitawag mo na lang siya okay din ikaw na ang susunod na kukunan ko“

“I ALREADY TOLD YOU NO NEED TO CALL HIM BECAUSE I AM ALREADY HERE!”

“Sabi ko din sa iyo mamaya ka na pagkatapos ng lahat ng players” nakangiting sabi ko sa kanya. bakit ba ang atat nyang mapicturan pero in fairness to him medyo atat  din akong kunan siya para masabihan ko siyang smile at hindi ko na kailangang mag-imagine pa kung anong hitsura nya kung nakangiti.

“WHY ARE SO SLOW I AM THE PERSON WHOM YOU ARE LOOKING FOR! I AM MICHAEL CODY!”

Sasabihan ko sana siya ng WEEEEEEEEE pero ng makita ko ang kaseryosohan sa mukha nya ay napagtanto kong siya nga si MICHAEL CODY at hindi siya isang janitor.

I’m doomed, totally doomed!