I tre regina nella fontana (Ways to Get Ms. President's Heart) -- REVISING

Chapter 10- Date, Jealous, Kiss

“I never consider you as a bad luck dahil special ka sa aking puso.”

Wow did you hear him? Joey? He just said that your special sa puso niya!! Tiling sigaw ng maliit na boses sa isipan niya pero meron din kumuntra. Weeh? Special lang? hindi nga siya nag- I love you! Ayoko ng special sa heart lang! I want him to say those three magical words.

“You’re so cute when you stare at me like that.. sagutin mo na kasi ako para hindi lang hanggang titig ka sa'kin .” He pinch her nose. Tila nabuhosan siya ng malamig na tubog. Naramdaman niyang uminit ang magkabilang pisngi niya. Hinampas niya ito sa balikat.

“Tse! What do you mean hindi lang titig ang magagawa ko sayo?”

“Well iyan hindi ko sasabihin.. sagutin mo muna ako para malaman mo.”

Iniamba niya ang kamao. “Gusto mo matikman uli ang kamao ko? Puro ka kalokohan.”

“No I’m not. 'nga pala may gagawin ka ba ngayon?”

“Ano sa palagay mo kung bakit ako na rito sa G.M? bakit mo natanong?”

“Umm Iibintahin sana kita para kumain eh.” Tumingin ito sa relong pambisig nito. It looks expensive watch. Must be he came from a wealthy family. “Oh.. Look what time it is.. It’s already seven twelve gabi na hated na din kita sa inyong bahay.”

Ngumisi siya rito. “awhile ago you invite me to have dinner with you and now nagpresenta ka ihatid mo ako?”

Napakamot ito ng  ulo na tila bata. Cute!. But speaking of dinner hindi pa siya nakakain. Narinig niyang nagreklamo na ang alaga niya sa tiyan!.

Tumawa ito.

“Hinampas niya ito ng bag. “Masama bang magreklamo sa ang alaga ko sa tiyan?.”

“Let’s go.” Alam niyang pinipigilan lang nitong tumawa. Akmang hahampasin niya ito pero hinawakan na nito ang kamay niya. Tila na electrocuted si ng hawakan nito ang kamay niya.

“O-okay.”

Dinala siya ni Byron sa  schzer restaurant. It was a well known restaurant. They have a nice ambiance and a grand place. To compare from other restaurant ito na siguro ang pinakamaganda.. Ngayon lang siya nakapunta sa lugar na iyon. Well wala naman siyang oras na pumunta sa restaurant para kumain. Mas gusto pa niyang sa fast foor o luto ni Aling Lourdes at siyempre luto ng mommy kaso nandoon ito sa Greece kasama ang papa niya.

Lumapit sa kanila ang waiter at ibinigay ang menu. Lahat  ng nasa menu ay mukhang masasarap—hindi siya makapili.

“Hmm.. hindi ako makapili.. lahat sila masasarap pa sa'kin. Oi kaw na lang kaya ang pumili.”

Hindi siya nito pinansin. Ano kaya ang problema nito? “OI”

“Kung hinahanap mo si OI baka nandun siya sa labas.”

So iyon pala ang problema nito. He doesn’t want to call him oi. Tumawa siya rito.

“What so funny?”

“kaw kasi eh..  para kang bata.. simpleng oi lang hindi ka na namamansin.”

“I preferred to be called Byron.”

“Okay fine! Byron! Happy?”

“Parang napipilitan ka lang eh.”

Dumukwang siya para hampasin ito ng menu.

“Ouch!.”

“Seryoso ako dito Byron. Dahil niyaya mo ako kumain rito sasamantalahin ko na. Aba, minsan lang may mang libre.” Umupo siya uli.  Tinawag nito ang waiter.