Mr. And Mrs. Navarro

Chapter 9

*

2 days na nakaconfine si Vhong, hanggang ngayon di parin siya nagigising. Miss na miss ko na siya. Nandito kami ngayon ni Mommy nagbabantay.

"Anak bibili lang ako.. Ano gusto mo?"

"Nothing" then lumabas na siya. lumapit ako kay vhong at pinagmasdan ang mukha niya, kahit tulog siyaang gwapo pa rin niya. Hay! I miss him so much.

"Hmm.." lumingon ako at nakita ko si Vhong na unting unting Minumulat ang kanyang mga mata , Sa wakas!! gising na siya. Agad akong tumawag ng doctor

"Hon" tawag ko sa kanya. Sakto naman na datingng doctor pati ni Mommy.

"How are you mr. Navarro" tanong ng doctor sa kanya, nakita ko naman na nangunot ang noo niya.

"Si-sino ka?? si-sino kayo??" ha??

"Mr. Navarro??" Tanong sa kanya ng Doctor, lumapit ako sa kanya

"Vhong?" tawag ko sa kanya. Pero lalong nangunot ang noo niya

"M-mr. Na-Navarro?? v-Vhong?? sino siya??" No!! hindi pwede to.

"Hon??" Halatang naguguluhan siya sa nangyayari. Niyakap ko siya, imbis na yakapin niya rin ako tinanong niya ako.

"Sino ka?" Kumalas ako sa yakap, at tinitigan ko siya.

"H-Hon. wag kang Ngang ganyan" sabi ko sa kanya habang ang mga luha ko ay naguunahang tumulo.

"Hon?'' Ulit ni vhong

"Mrs. Navarro.. i think kailangan muna natin siyang pagpahingahin" sumangayon naman si Mommy sa suggestion ng Doctor kaya lumabas muna ako at ang doctor.

"Doc.. what happen?? Bakit di niya ako maalala?" Tanong ko sa doctor.

"I think may ... amnesia siya" pagkarinig ko nun. tumulo na ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan.
Ang asawa ko.. Nakalimutan na ako?? No way!

"Doc..hanggang kelan?"

"Hindi ko sure kung kailan babalik ang alaala niya"

"Pwedeng permanent na yung Amnesia niya or pwedeng ring temporary lang , di natin masasabi" dag dag pa niya. "Sa ngayon.. try niyo munang siyang bigyan siya ng information tungkol sa kanya or sa inyo" nagpasalamat na ako kay doc at pumasok na ulit. Nakita ko siya na kumakain na

"V-Vhong.. Tubig oh?" alok ko sa kanya.

"Ah eh..pwede bang magtanong?" - Vhong

"Ha?? oo naman"

"Sino si Vhong??"

"Ikaw yun.. Vhong Navarro ang tawag sayo.. Artista ka din" paliwanag ko sa kanya

"Artista??" Nagpaalam muna si Mommy na may bibilin sa Baba.

"Oo.. Sikat ka, nakikita ka sa TV" nangunot ang noo niya " hay! hayaan mo maiintindihan mo rin ako sa tamang oras" maaalala mo rin ako

"Eh, sino ka naman?"

"Ako??" Sasabihin ko ba na asawa niya ako??

"Im Anne Curtis Navarro your.... Wife"

"Ha?? wife?? asawa??"

"Yes"

"A-Anne diba?" Tumango ako "Muka atang nagkakamali ka?" This time ako naman ang nangunot ang noo, di ko siya maintindihan

"Ha? what do you mean?"

"Wa-wala pa akong asawa" - Vhong

"What are you saying?? Im your wife Vhong" biglang dumating si Mommy

"Sorry Anne, wala talaga akong Asawa" - Vhong

"Anak.. I think he need to rest na.. Vhong Magpahinga ka muna"
sabi ni Mommy at agad akong hinatak palabas.

"Ma! ang hirap naman nito!" angal ko kay Mommy "di niya t-tanggap na may asawa siya, p-pinagpipilitan niyang wala siyang asawa" bumuhos na yung mga luha kong kanina ko pa iniipon

"Anak.. Alam mo naman siguro ang kalagayan ni Vhong diba?" Tumango ako "then intindihin mo siya, hayaan mo maaalala ka rin niya siguro hindi ngayon, malay mo mamaya maalala ka rin niya" yumakap ako kay mommy at nagpasalamat

*

"So.. ano sasabihin mo sa kanya?" Tanong sa akin ni Mommy, Nandito kami sa canteen ng ospital nagdidinner.

"Sasabihin ko na...Kapatid ko siya"

"What?!. Anne are you crazy?"

"No ma"

"Ba't mo sasabihin sa kanya na kapatid mo siya... lahat ng tao alam na asawa mo siya"

"Ma.. gusto ko lagi ko siyang kasama, guto ko lagi ko siyang na kikita, gusto ko ako an magaalaga sa kanya"

"Bahala ka anak. Susuportahan na lang kita sa desisyon mo"

"Tnx ma""