Το Στοίχημα

παρτ 4

Ξύπνησα απο τη δονηση του κινητου μου. Κοιτάω την ωρα ειναι 8:00 το βραδυ. Εχω ενα μυνημα απο άγνωστο αριθμό. Το "ανοιγω":
' κοιμάσαι και δεν μου απαντας στις κλήσεις μου ή με γραφεις?-Τζιμης-'
Οντως με ειχε παρει δυο φορές. Τωρα αυτος τι θέλει απο εμενα? Εγω να τον απομακρινω απο εμενα θελω οχι να τον φερω κοντα μου.
Χτυπαει το κινητό μου...αυτος ειναι να το σηκωσω ή οχι? Το σηκωνω!
- Παρακαλώ?
- Μη μου παίζεις Θέατρο ξερω οτι ξερεις ποιος ειμαι. Τι κανεις?
- Καλα ημουν κοιμόμουνα μεχρι που με πηρες.
- Εισαι μονη σου?
- Νομίζω...βασικα ο αδερφός μου πρεπει να πηγε να κοιμηθεί στην κοπέλα του και οι γονεις μου ειναι στη δουλεια, γιατι ρωτας?
-Έτσι τεσπα σε κλείνω, γεια.
- Γει- Δεν προλαβα καν να ολοκληρώσω και μου το εκλεισε!
Τι "ευγενικο" παιδι!!!!
Χτύπησε το κουδούνι της πορτας και κατέβηκα να ανοιξω. Ανοίγω δεν προλαβαίνω να δω ποιός ειναι και μπαίνει μέσα γυρναω να δω ποιός ειναι και μαντεψτε....ο Τζιμης!
Ισχύει το προηγουμενο που ελεγα οτι ειναι πολυ "ευγενικος"! Δεν μπουλαρε καθολου μεσα στο σπίτι σαν τον κλεφτη! Οχι ζητα πρωτα άδεια για να μπει μεσα!
Δ: Τι θες απο τη ζωη μου επιτελους!? Ασε με ήσυχη!
Τ: Εγω για εσενα ηρθα για να μη μείνεις μονη. Ειπε και αρχιζε να με πλησιαζει χαμογελώντας.
Ετσι κοντα που εχει ερθει μπορω να διακρινω τα χαρακτηριστικα του προσώπου του. Εχει καστανά μαλλια, γαλαζια ματια και χειλαρες.
Επ σταματα Δανάη σταματαα!!!!!
Τ: Δανάη γιατι με κοιτας ετσι? Με χαζευεις? Ειπε και ενα πονηρο χαμογελο σχηματιστηκε στα χείλη του.
Του εδωσα ενα χαστουκι στο μαγουλο πραγματικα αυτο ηταν αυθόρμητη κινηση.....μαλλον πρεπει να πονεσε. Ακουμπησε το χερι του στο μαγουλο του. Μαλλον νευριασε ουπς. Αρχισα να πηγαινω προς τα πισω.
Τ: Τι τολμησες και εκανες πριν λιγο?!?!?! Ειπε καθως ερχοταν προς εμένα μες στο θυμο.
Συνεχιζω να πηγαινω προς τα πισω μεχρι που ακουμπάω τοιχο, αυτο ηταν θα με σκοτώσει! Ερχεται κοντα μου σε αποσταση αναπνοής. Δεν μου αρεσει και πολυ που ειναι τοσο κοντα μου.
Δ: Συγγνωμη δεν ηθελα να το κανω αυτο, ηταν αυθόρμητο δεν ηθελα να σε χτυπησω συγγνωμη!!!
Δεν μιλάει με κοιταει απλός και ξαφνικα συνέρχεται.
Τ: Ενταξει δεν πειράζει θα θεωρήσω οτι δεν εγινε ποτε. Ειπε και απομακρύνθηκε.
Δ: Συγγνώμη. Ψιθύρισα και του χαηδεψα το μάγουλο...επειδη νιωθω τύψεις φυσικα!
Δ: Πως θες να σου το ξεπλειρωσω?
Τ: Να μείνεις για δυο μερες σπίτι μου!
Δ: Τι? Γιατι? Για ενα χαστούκι?!
Τ: Οχι μονο ενα χαστούκι με εβρισες μπροστα στα κοριτσια και στους φιλους μου και οταν με ειδες μου ειπες ενα ψυχρο 'γεια'.
Δ: Και πες οτι λεω ναι τι θα πω στους γονείς μου?
Τ: Θα πεις ναι και θα τους πεις οτι θα μεινεις στην Ήβη που μενει μονη της. Λοιπον θα σου δωσω διορία μέχρι αυριο το απογευμα οκ?
Δ: Θα κοιμηθείς στο καναπέ. Εξαλλου οι γονεις μου τελικα δεν θα έρθουν θα μεινουν σε ξενοδοχείο. Είπα καθως επερνα ενα σεντονι, μια κουβέρτα και ενα μαξιλάρι.
Τ: Ξενοδοχείο ε? Εμεις τι θα κάνουμε? Θες να παίξουμε ενα παιχνίδι? Ξέρω ενα πολυ διασκεδαστικο παιχνίδι! Ειπε μς το πονηρό του χαμόγελο
Δ: Ξερω και εγω ενα ωραιο παιχνιδι λοιπον, ενας ειναι το θύμα που τρεχει να σωθει δηλαδη εσυ και ο αλλος δηλαδη εγω ειναι ο δολοφόνος που κυνηγάει το θυμα να το σκοτώσει αν ξαναπει κατι ανοησίες οπως πριν. Ειπα και εστρωσα το κρεβάτι.
Τ: Καλα παω πασο. Σε πειραζει να κοιμηθω μονο με το μποξερακι? Εχω συνηθίσει παντα ετσι κοιμάμαι.
Δ: Η απαντηση ειναι ΟΧΙ.
Τ: Καλα χαλάρωσε. Καληνύχτα.
Δ: Καληνύχτα.
Ανέβηκα στο δωματιο μου εβαλα πητζαμες, επλινα δοντια και πρόσωπο και επεσα για ύπνο.

*********************
Halo στη φοτο είναι ο Τζιμης!
Goodnight!!❤❤❤❤✨✨