Κεφαλαιο 2

217 13 4
                                    

(Συνέχεια)

Ελένης Pov
Σηκωθηκα το βράδυ και..
Είδα τον Στεφανο δίπλα μου και να με έχει πιασει απο την μέση και να με έχει κολλήσει πανω του. Το σημείο του άγγιζε το κώλο μου. Ευτυχώς φορουσα ρούχα. Αυτός είχε βγάλει την μπλούζα και είχε μείνει μόνο με το μποξερακι. Δεν ξερω ποτε ειχε βγαλει τολην μπλουζα και το παντελονι. Προσπάθησα να απομακρυνθω λίγο αλλά με κρατούσε πολύ καλά. Δεν ήξερα τι να κάνω. Η μονη μου επιλογή ηταν να μείνω εκεί που ήμουν. Έτσι και εκανα. Λιγα λεπτα αργότερα με ξανά πήρε ο ύπνος.

Στεφανος Pov
Καθώς κοομομασταν με την Ελένη την είδα που είχε ζεσταθεί έτσι την ξεσκεπασα λίγο για να πάρει αέρα. Είδα οτι το σορτσάκι που φορούσε είχε ανέβει πολύ πάνω και αυτό με άναβε. Έβγαλα την μπλούζα μου και λίγο πιο μετα το παντελόνι και έμεινα με το μποξερακι μου. Την έφερε πιο κοντά του ώστε να ακουμπάει το σημείο μου τον κώλο της πάνω (πάνω από τα ρούχα). Την ενιωσα να ξυπνάει. Εκανα πως κοιμάμαι. Προσπάθησε να απομακρυνθεί αλλά την κρατούσα καλά και δεν ήθελα να κουνηθω γιατί θα καταλάβει οτι είμαι ξύπνιος.

-----------------------------------------------------------
Eλενης Pov
Όταν ξύπνησα είδα τον Στεφανο δίπλα μου με την ακριβως ίδια στάση που ειμασταν όταν ξύπνησα τα μεσάνυχτα.

"Καλημέρα" του λέω ενω ανοίγει τα ματια του.

"Καλημέρα μικρή" μου λέει

Προσπάθησα να απομακρυνθω τώρα που ξύπνησε. Αλλά με τράβηξε απο την μέση και με έβαλε ξανά στην ίδια θέση.

"Πως κοιμήθηκες;" με ρωτάει.

"Ε.. Καλά!" το λεω χωρίς να τον κοιταω.

"Τέλεια, αλλά επειδή κοιμηθηκα εδώ το βράδυ που χρωστάς χάρη". Μου λέει.

Αμέσως γυριζω και τον κοιταω.
"Χάρη, τι χάρη;" τον ρωταω απορρημενη.

"Θα κοιμηθουμε και σήμερα μαζί αλλά στο κρεβάτι μου" μου λέει.

Εγνεψα καταφατικά. Εκανα να σηκωθω αλλα με ξανά κράτησε.

"Μείνε λίγο ακόμα" μου λεει και με βάζει πολύ κοντά στο σημείο του και το ενιωσα σηκωμένο έτοιμο να μπει στο κώλο μου αν δεν φορουσαμε ρούχα.

"Ας σηκωθούμε καλυτερα, πήγε κιόλας 11!" του λέω κοιτάζοντας το ρολόι μου.

"Καλά" μου λέει και με αφήνει να σηκωθω.

-----------------------------------------------------------
"Στεφανε" του φωνάζω. "Εγώ για μεσημέρι λέω να παραγγειλουμε απο εξω να φάμε τι λες;" του λέω κατεβάζοντας το σορτσάκι και βγάζοντας την μπλούζα. Έχω μείνει πλεον μονο με τα μαυρα δαντελωτά εσώρουχα μου.

But I love you.Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα