Harry Potter Headcanons

~ Aseksualny Charlie Weasley ~

Aseksualny Charlie Weasley dorastający w domu pełnym miłości, ale, wiecie -przy sześciu nastoletnich chłopakach biegających po domu idee tradycyjnie pojmowanej męskości są wszędzie i zaczynasz je podświadomie akceptować.

Charlie jest drugim w kolejności i patrzy na Billa z podziwem, bo Bill jest cool - jest gwiazdą quidditcha, prefektem, ma długie włosy(Charlie nigdy się do tego nie przyzna, ale kiedyś próbował zrobić sobie identyczną fryzurę; nie pasowała w ogóle dokształtu jego twarzy) i Charlie stara się być równie dobry - jako uczeń, jako czarodziej, jako syn.

Wychodzi mu to i jest szczęśliwy, ale Bill zaczyna randkować i przyprowadzać swoje dziewczyny i chłopaków do Nory w ciągu lata. Charlie zaczyna parę lat później, bo Bill robił to samo i opowiadał mu braterskie historie o drugiej bazie i językach, które Charlie próbuje rekonstruować, ale po prostu... Nie jara go to? Czasami go to obrzydza, a czasami nudzi, ale tak czy inaczej po prostu... nie chce tego. Stwierdza, że może po prostu nie dojrzał tak szybko jak Bill i daje sobie parę lat, ale nadal nic się nie zmienia. Wydaje się to normalne, dopóki bliźniaki nie zaczynają mieć dziewczyn i ciągle trzymać się razem z Lee Jordanem, a Percy całował się z co najmniej jedną dziewczyną (Charlie wie, bo Percy zapytał go, czy dobrze to zrobił) i, cholera, jego młodsi bracia są bardziej zainteresowani seksem niż on, o co chodzi?

Martwi go to, bo Molly ciągle mówi o wnukach i weselach i "co twoja żona pomyśli o ciągłych walkach ze smokami?". Charlie wie, że jego mama go kocha i że zdaje sobie sprawę z sytuacji, ale myśli, że na pewno nie tego dla niego chciała.

Ale w pewnym momencie mówi Billowi, bo zawsze mówi mu o wszystkim, a Bill po prostu opiera się na krześle, prostuje nogi, zdmuchuje z twarzy kosmyk włosów, wyszczerza zęby i mówi "hej, smoki i tak są bardziej ekscytujące niż seks". Charlie się uśmiecha. Molly w końcu przestaje pytać, kiedy sobie kogoś znajdzie, a bliźniaki przestają dokuczać mu i mówić, że powinien zaliczyć. Kocha swoją pracę i swoją rodzinę i wszystko jest w porządku, naprawdę, jest okej.