My Crazy Pink World

51

Tijdsprong van 2 weken.

{Sarah}

"Sarah, ik en je vader gaan even uiteten. Nodig Daniël maar uit als je wilt," hoor ik haar door het huis roepen, "oké," roep ik terug en richt mij weer op de duizenden snoepjes en koekjes die voor mijn neus staan. Ik pak de pot met hartvormige snoepjes en draai de dop er vanaf. Ik lik mijn lippen en begin te grijnzen. "Jullie zijn allemaal van mij," fluister ik kwaadaardig en begin dan gemeen te lachen. "Sarah," mijn moeder komt de keuken binnengestormd waardoor ik stop met lachen en de snoeppot achter mijn rug verstop.

Ze haalt opgelucht adem en brengt snel lippenstift op. "Ik dacht dat je stikte in één snoepje van de snoeppot die jij achter je rug verstopt," zegt ze en geeft mij nog een vlugge kus op de wang. "Maar dat zou wel erg een historisch moment zijn geweest." Zegt ze en word geroepen door mijn vader.

"Tot straks," zegt ze en loopt de keuken uit. Ik zet de snoeppot op het aanrecht en pak 1 snoepje om vervolgens in mijn mond te stoppen.

"Sarah, ik heb iets gekocht voor jou," hoor ik mijn moeder zeggen en draai mij om terwijl zij glimlachend in de deuropening staat van de keuken. Ik trek mijn wenkbrauw op en stop mijn tweede en derde snoepje in mijn mond.

"Op je kamer in je nachtkastje en naast de bank in het kastje liggen een pakje condooms. Je weet maar nooit waar het gedaan word," zegt ze waardoor ik naar adem moet happen terwijl zij weg vlucht worden mijn ogen groot, terwijl ik mij begin te realiseren wat zij zonet heeft gezegd. Ik begin te gillen en begin met mijn handen te wapperen. "Iel, iel, iel, iel," roep ik en slik mijn snoepjes door.

Ik blij nog ongeveer vijf minuten staan terwijl ik de hele tijd snoep eet.

Wat heb ik voor een moeder?

Nam ze het wel serieus?

Ik ren de keuken uit en doe het laatje van het kastje open naast de bank.

Heilige pudding.

Dit meen je niet.

Ik pak het briefje maar zie geen condooms. Ik vouw het briefje open en begin te lezen.

'Sarah,

Denk je nou echt dat ik zo'n moeder ben? Het was maar een grapje lieverd.
Ik heb gehoord dat je Daniël's moeder een heks noemde?
Ga zo door lieverd, ik hou van je. Kusjes xx
P.s. Daniël mag je uitnodigen, zolang je maar je snoep deelt.'

Ik begin te lachen en schud met mijn hoofd.

Alle eenhoorns nog aan toe. Ik geloofde haar ook nog.

Ik pak de telefoon die op te tafel ligt en toets het nummer van Daniël in.

"Met Daniël," hoor ik aan de andere kant van de lijn.

"Met Sarah," zeg ik vrolijk. "Kom je naar mijn huis toe? Ik deel mijn hartjes snoepjes," zeg ik en wacht op antwoord. "Ja hoor, ik kom er zo aan," zegt hij lachend en hangt dan op.

Ik had geen eens 'tot zo' kunnen zeggen...

Ik hoor opeens gezoem en mijn oren staan op scherp. Waar is die vlieg? Ik kijk om mij heen en zie hem dan bij het raam vliegen. Ik sluip erheen en probeer hem te pakken met mijn handen. Ga in mijn handen zitten stom beest! Ik wil je va-hebbes! Ik begin te grijnzen en doe de deur van de woonkamer open om vervolgens de voordeur te openen. Ik open mijn handen en de vlieg vliegt uit mijn handen. De lucht in. Net op dat moment zie ik Daniël uit zijn auto stappen.

"Daniël!" Roep ik blij en ren naar hem toe. Ik geef hem een knuffel en hij knuffelt mijn terug terwijl ik hem een kusje op zijn mond geef. "Weetje," begin ik.

"Ik ben een echte vliegenvanger," zeg ik trots. "Ik heb een vlieg gevangen," zeg ik en probeer stoer mijn lippen te tuiten. "Hoe stoer is dat?" Zeg ik en begin te glimlachen. "En ik heb hem of haar daarna heel aardig naar buiten gebracht. Lief toch?" Vertel ik trots mijn verhaal waardoor er een klein lachje er op zijn gezicht tevoorschijn komt.

"Ja, super lief." Zegt hij en ik trek mij terug om vervolgens zijn hand vast te pakken.

We lopen naar binnen toe en ik sluit de deur dicht, ik ga op de bank zitten en Daniël pakt een snoepje.

Ik wil zeggen dat hij dat niet mag doen maar dan herinner ik mij dat ik zelf heb aangeboden dat het mocht.

Dat ik ga delen.

Waar ik slecht in ben.

Maar het gaat mij lukken.

"Deze snoepjes zijn lekker, ik denk dat ik de hele pot mee naar huis neem." Zegt hij uitdagend en pakt de snoeppot.

Delen Sarah, delen.

"Delen is niet de hele pot mee naar huis meenemen," zeg ik en neem de pot over.

"Mijn pot. Mijn snoep. En ik ga niet delen."

Ten eerste, sorry dat ik bijna een maand niet heb geüpdatet. Ten tweede, als dit boek is afgelopen. Er een einde is gemaakt, ga ik een tijdje stoppen met WattPad. Maar eerst dit boek afronden vond ik wel eerlijk. En ten derde, die heb ik niet. Nogmaals sorry. En welterusten (voor als je dit nog leest)

Adios!! X R