hoofdstuk 23

1.1K 50 2
                                    

POV EMMA
De twee jongens keken elkaar woest aan.
"Hij zei dat hij mijn geheim wist, dus ik wou er voor zorgen dat hij niks meer wist." Zei Draco.
"Net als bij mij dus." zei ik boos.
"Emma, hij is een Deatheater." zei Harry.
"Nee dat ben ik niet." zei hij.
"Ja wel, en als niet word je er vroeg of laat toch wel een." zei Harry.
Draco gaf hem een fuist in zijn neus.
Harry trapte hem in zijn buik.
"KAPPEN STELLETJE IDIOTEN!" Schreeuw ik door de hele gang.
Ze kijken me geschrokken aan.
"Wat denken jullie wel niet!?" riep ik.
"Emma ik doe dit voor jou." zei Harry.
"Dat hoeft niet! Ik wil niet dat mensen elkaar pijn doen door mij! SNAP DAT DAN LAAT ELKAAR MET RUST!" roep ik.
"Emma, ik ben geen Deatheater, je gelooft me toch?" vroeg Draco.
"Ooit geloofde ik jou, ik geloofde in je lieve woorden. En waar ben ik nu? Ja inderdaad, nergens." zei ik gebroken.
"Laat elkaar gewoon met rust, en laat ook mij met rust, vooral jij Malfoy." zei ik.
"Mrs Rain, wilt u even met mij mee komen?" vroeg Mijn tante bezorgd.
"Ja tante." zei ik, wat buiten school tijden mag ik haar tante of Mimi noemen.
"Tante?" vroeg Harry verbaasd.
Ik knikte en liep achter Mimi aan.
We liepen haar kantoortje binnen en gingen zitten.
"Is het waar? Ben jij een faunaat?" vroeg ze.
"Ja tante, is dat erg?" vroeg ik
"Nee, alleen is het jammer dat ik dat nu pas weet." zei ze glimlachend.
"Tante, ik wil niet in 'Slytherdor' ik bedoel, dat huis bestaat niet eens. En daarbij komen ook nog jongens kijken. Ik wil nog liever in Hufflepuff." zei ik.
"Jongens?" vroeg ze verbaasd.
"Ja. Malfoy, Harry en Ron hebben een oogje op me. Het is bloed irritant. Draco en Harry hebben mijn bedrogen en ik zie Ron gewoon als vriend. Wat moet ik doen?" vroeg ik.
"Wat zegt je hart?" vroeg ze.
"Weet ik niet." zei ik.
"Wat hebben ze dan gedaan?" vroeg ze.
"Mijn eerste ontmoeting met Draco was niet wat het leek, hij moest me vermoorden van iemand. Alleen was ik hem te slim af ofzo en even later werd mijn geheugen gewist." zei ik.
Ze keek me geschrokken aan.
"Harry zoende een ander meisje." zei ik simpel.
"Emma, het is voor je eigen bestwil. Ik wil niet dat je met Malfoy omgaat, het kan gevaarlijk worden." zei ze
"Ja tante, alleen wat moet ik doen?" vroeg ik.
"Het lijkt me het beste als je opnieuw gaat beginnen met Potter, hij houdt echt van je, en jij van hem." zei ze.
"Weet u, u heeft gelijk." zei ik, ik stond blij op en met een groet verliet ik het kantoor.
Ik liep blij over de gangen.
Ik liep weer naar mijn Common room.
Harry zat er voor, half slapend.
Ik streek zachtjes over zijn wang.
Hij deed voorzichtig zijn ogen open.
"Kom sta op." zei ik, ik hielp hem overeind.
"HEY WAT MOET DAT DAAR?!" riep de stem van Vilder.
We keken naar het begin van de gang, daar stond een boze Vilder.
"Wolfblood" mompelde ik.
Het portretgat zwaaide open.
Ik trok Harry mee naar binnen.
"Dat scheelde niks." zei ik.
"Nee inderdaad." zei Harry.
"Harry, luister. Ik denk dat ik je een tweede kans ga geven." zei ik voorzichtig.
Hij keek opeens super blij.
Hij knuffelde me.
"I have missed you." zei hij.
Ik glimlachte.
"Harry, Calm Down." zei ik.
Hij trok zich met rode wangen terug.
"Het spijt me zo erg." snikte hij.
"Het is oke." zei ik en trok hem in een knuffel.
"Ik hou zo erg veel van je." zei hij.
"En ik van jou." zei ik.
"Wil je alsjeblieft mijn vriendin zijn?" vroeg hij.
Is Dat wel zo'n slim idee?

Draco Malfoy/Harry Potter: You're Special To Me #1 [VOLTOOID ]Where stories live. Discover now