Yürüyorum bir gece saat yine on buçuk
Kafamdaki düşünceleri sorma, hepsi uçuk
Bir yokuş çıkıyorum,
Yokuşun sonunda sen varsın biliyorum
Yine pembe boyalı evinizin balkonundasın
Yüzünde yine o tebessüm
Yinemi terliksiz çıkdın balkona
Üşüteceksin gir içeri
Zaten üstünde ince
Aynı ruhun gibi..
Gülüyorsun yine bana demi
Bak ben gene geldim sana
Bana verdigin o deniz kabugu cebimde
Sen kalbimdesin,
Saçlarını rüzgar almış
Ama sen benimlesin
Yokuşun başından bana bakışını özledim
Hani o rüzgarın ilk esişi
O tenlerimizin ilk ürperişi
Hepsini özledim
Bilirsin beni nedensiz özlerim
Pembe boyalı evinize
Dalıp dalıp gitmekdeyim.
