My Achilles~

ဒါ​ေတြကို ခြဲျခားၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​ မ​ေဝခြဲ မဆံုးျဖတ္​တတ္​​ေပမယ္​့.......

*ဘုတ္​ ဘုတ္​ ဘုတ္​*

အဲ့ဒီ့ ဘက္​စကက္​​ေဘာလံုးနဲ႔ ​ေျမႀကီး ထိလို႔ ထြက္​လာတဲ့ စီးခ်က္​ညီညီအသံ​ေတြ......

ဖိနပ္​နဲ႔ ကြန္​ကရစ္​ ပြတ္​တိုက္​လို႔ထြက္​လာတဲ့ အသံ​ေတြ......

​ေလထုထဲက တိုးသဲ့သဲ့ အသက္​ရႈသံျပင္​းျပင္​း​​ေတြ.......နဲ႔

ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေျခလွမ္​း​ေတြ ​ေက်ာက္​ခ်သြားၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​့မ်က္​လံုး​ေတြ ​မခြဲႏိုင္​မခြာရက္​ျဖစ္​တဲ့ အမ်ားပိုင္​ လမ္​း​ေဘး ဘက္​စကက္​ကြင္​း​ေလးထဲက ပံုရိပ္​တစ္​ခုဆီ...အဲ့ဒီ့ပံုရိပ္​ဆီ ထားရွိတဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့အခ်စ္​က​ေတာ့.....မျဖစ္​ႏိုင္​တဲ့ အခ်စ္​ !

ပံုရိပ္​က တခ်က္​ခုန္​လိုက္​တိုင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့ရင္​ထဲ လိႈက္​ခနဲ.....သူ႔ရဲ႕ ​ေျခ​ေထာက္​တစံု ​ေျမျပင္​​ေပၚျပန္​အက်မွာ ကြၽန္​​ေတာ္​့ႏွလံုးသားက ဒူး​ေထာက္​ခ်င္​လာတယ္​! ဝင္​သြားတဲ့ ဘက္​စကက္​​ေဘာလံုးကို ၾကည္​့ရင္​း ခါး​ေထာက္​ၿပီး ​ေက်နပ္​သ​ေယာင္​ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေထာင္​့စြန္​း​ေလး ​ေကြး​သြား​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ႏွလံုးသား ထရိုင္​ၿမိဳ႕ႀကီးလည္​း ဂရိလက္​​ေအာက္​မွာ က်ဆံုးသြား​ေတာ့တာပဲ!

"Dai chan! Dai chan အရမ္​းမုိက္​တာပဲ အရင္​ထက္​ပိုျမန္​လာတယ္​! ​ေရာ႕.....​ေရဘူး! "

Momoi ကမ္​း​ေပးတဲ့ ​ေရဘူးကို Aomine လွမ္​းယူလိုက္​တယ္​ !

"​ေလ့က်င္​့ကြင္​းကို​ေတာ့ မွန္​မွန္​လာပါ Dai chan ရယ္​! Dai chan က ​ေတာ္​တယ္​ဆို​ေပမယ္​့ အသင္​းသား​ေတြနဲ႔ အတူတူ...."
"*tsk* နားၿငီးတယ္​ "

ကြၽန္​​ေတာ္​ လွမ္​းျမင္​​ေနရဆဲ ပံုရိပ္​က အနည္​းငယ္​ မလိုမက်ဟန္​ျဖစ္​လို႔​ေန​သည္​! သူ႔​ေဘးနားက ခ်စ္​စရာ ပန္​း​ေရာင္​ဆံပင္​ရွည္​​ေလးနဲ႔ ​ေကာင္​မ​ေလး Momoi က​ေတာ့ ​ပံုရိပ္​ကို ​ေလ့က်င္​့ခန္​းဆင္​းဖို႔ အတင္​း​ေျပာ​ေနတယ္​!

"Dai chan မနက္​ျဖန္​​ေလ့က်င္​့ကြင္​း....! အာ....Dai chan !!!!! Dai chan !!! Dai channnnnnnn~"