"Şimdi seninle bir anlaşma yapacağız," dedim gözlerimi nefret ettiğim adamdan ayırmadan.
Gözlerine baktığımda hissettiğim tek şey, benden çaldıklarıydı. Benden düşlerimi, hayallerimi, umutlarımı ve anne olma şansımı çalmıştı. Öyleyse bende onun hay...
Hello, bebeklerim! Nasılsınız, keyifler yerinde mi?
Eğer her şey yolundaysa ve siz ilk bölümü beğendiyseniz, ikinci bölüme geçebiliriz değil mi?
🎶 - Deeprise- Raf
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Kızım, uyan hadi."
Saçlarımın arasında gezinen elin şefkatli çıkan sesi beni uykumdan ayırmak yerine daha çok mayıştırıyordu. Bu yüzden başımı yastığa biraz daha bastırdım ve uykuma devam ettim ama elin sahibinin vazgeçmeye niyeti yok gibiydi.
"Anneciğim. Kalk artık."
Kedi miyavlamasını andıran bir sesle, mahmurca "Hmm..." dedim. Daha doğrusu mırıldandım çünkü ağzımı oynatacak gücüm bile yoktu. Sanki aylardır uyumuyormuşum gibi bir yorgunluk çökmüştü üzerime.
"İşimiz var. Bir an önce uyanman lazım."
Annemin iş dediğini duyduğum gibi tek gözümü zorlukla araladım fakat uyku öylesine tatlıydı ki hemen bir boşluk yakalayıp uyumaya geri dönmek istiyordum.
"Ne işimiz var?"
"Üye olduğum derneğin bu gece bağış resitali var. Kalk hazırlan hadi. Saat 8 oldu zaten. İki saatimiz var."
Saate bir bakış attığımda daha uyuyalı bir saat olduğunu gördüm. Cidden beni uykumdan kaldırıp davete mi sürükleyecekti? Bu annem için bile çok zalimceydi.
"Anne ben yoldan geldim. Yorgunum. Gelmesem olmaz mı?" diye sızlandım ancak annem hiç etkilenmemiş gibi başını salladı.
"Hayır, kalk. Kesinlikle itiraz istemiyorum. Kaç senedir bu ortamdan uzak kaldın zaten. Artık Rüya Roma'da okuyor dediğimde herkesin altı senedir onu hiç görmedik deyip şüpheyle bakmasını kaldıramayacağım. Madem döndün insan içine karışmayı da öğreneceksin," dedi ve benim ağzımı açıp tek laf etmeme müsaade etmeden odadan seri adımlarla çıktı.
Gözlerimi devirip başımı sertçe yastığıma bastırdım ve kendime engel olamayarak ofladım. Aysun sultan emrini verip gitmişti ve biz fanilere ise yalnızca ona uymak kalmıştı. Söylene söylene ayağa kalktım ve uykuya yenik düşmek için can atan tarafımı görmezden gelerek doğruca banyoya yöneldim.
Annemle kazanamayacağım savaşlara girmemem gerektiğini daha küçük bir çocukken öğrenmiştim ve hal böyleyken kaderime razı gelip kabullenmekten başka çarem yoktu.
İki saatimiz vardı ama neyse ki kolay hazırlanabilen biriydim. Saçlarım zaten yapılıydı ama saatlerdir yüzümde duran makyajım dağıldığı için yenilemem gerekecekti. Makyajımı temizledim ve ayılmak için yüzümü yıkadım. Hızlı hareketlerle makyajımı yaparken bir yandan da ne giyeceğimi düşünüyordum. Tek valizle geldiğim için kendime yalnızca günü kurtarmama yardımcı olacak, rahat ve günlük şeyler almıştım. Valizimde beni bu geceye hazırlayacak bir elbisem yoktu.
