Sandra
Masaya kaming sini celebrate ang 1st Anniversary namin ng boyfriend Kong si Ethan. Ang saya saya ko dahil umabot kami ng gantong ka tagal na relasyon at sana habang buhay na ito dahil siya lamang ang pinakamamahal Kong lalaki at gustong makasama. Pagkatapos namin kumain at agad na kaming lumabas sa restaurant at sumakay na sa kotse.
"Oh? Hon. Bakit bigla kang sumeryoso diyan?"
"H-hon?" Sagot ni Ethan.
"Sabi ko bakit ang seryoso ng mukha mo?"
Agad siyang napatingin sakin.
"S-sandra"
"Bakit Ethan? Ano bang nangyayari?" Lito Kong tanung sa kanya.
"Break na tayo Sandra."
Agad akong napatawa sa sinabi ni Ethan. "Hon. Ano ka ba? Joke ba yan? Haha" natatawa Kong sabi.
"Seryoso ako Sandra! Ayoko na"
"P-pero b-bakit? Niloloko mo lang ako d-diba?" Nangingilid na luha ko dahil sa mga sinasabi niya.
"Ayoko na Sandra. Hindi na ako masaya!"
"P-pero ang saya saya natin kanina! Ano ba Ethan ayoko nang mga sinasabi mo!"
"Ayokong umiyak ka dun sa Restaurant. Kaya pinilit kong sumaya!"
"S-so? Pinipilit mo na lang yung sarili mo sakin? Pwes! Ayoko. Ayokong makipag hiwalay sayo!" Tuluyan ng tumulo ang luha ko na pahagulgol!
"Look Sandra! Matagal ko ng napagisipan to. Sinubukan Kong labanan pero wala na talaga eh!" Nakita kong tumulo ang luha nito agad naman niya itong pinunasan.
"Ganyan na lang ba kadali sayo ang iwan ako?! Ethan pwede namang cool off muna! Ilang araw? , ilang linggo? , ilang buwan? Tatangapin ko wag lang break Ethan wag lang! "
"Masakit sakin na nasasaktan kita ngayun! Pero mas masakit kung tatagal pa to! At ganto rin ang mang yayari satin! Sandra maawa ka naman sakin"
"IKAW NAMAN KAYA ANG MAAWA SAKIN. E HINTO MO YUNG KOTSE!" Agad kong sigaw sa kanya.
"HA?"
"E HINTO MO YUNG KOTSE BABABA AKO!!"
"Ano? Hindi pwede nasa kalagitnaan tayo ng kalsada!"
"IBABA MO KO SABI! HINDI AKO PAPAYAG NA MAKIPAG HIWALAY SAYO KAPAG DI MO KO BINABA!"
"Hayyyst! Sandra!" Agad nitong ginilid at pinahinto ang kotse. Agad din akong bumaba at naglakad.
"SANDRA ANO BA!? WAG MO NAMANG GAWIN TO!"
"WAG KONG GAWIN? EH HININTO MO NGA ANG KOTSE! Ganun na lang ba ang gusto mong makalaya Ethan?"
"Sandra!"
"BAHALA KA SA BUHAY MO! MADISGRASYA KA SANA!"
Naglakad na ako na parang hindi siya naririnig tanging mga hikbi ko na lamang ang naririnig ko.
"Hayup siya! Hayup siya! Tignan mo nga ang walang hiyang gago yun! Iniwan nga ako!" Tuloy tuloy pa rin ang luha ko. Hindi ko alam kung nasaan ba ako. "Ang tanga tanga mo Ethan! Dapat hinabol MO ko eh. Ang tanga mo"
10:30 na ng gabi at kanina pa ako pa lakad lakad dito. Nakakita ako ng waiting shed at may dalawang babae dun. Pinunasan ko muna ang mukha ko at inayos.
"Excuse me? Pwede mag tanung?"
"A-ano yun?" Sagot naman ng isang babae.
"Tatanung ko lang kung anong lugar to!"
"Nasa makati po kayo" sagot nang isang babae.
"Ahh. Sige salamat" Umupo na lang ako saka ko tinawagan ang Bestfriend kong si Trisha.
"Hello?"
Hindi agad ako nakapagsalita. Kundi humagulgol ako.
"Hoy! Sandra bakit ka umiiyak?" Alalang tono nito.
"P-Puntahan mo ko dito sa m-makati sa tulips st. Wala akong dalang sasakyan."
"Pero gabi na Sandra. Anong ginagawa mo diyan?"
"B-basta puntahan mo ko dito. Hihintayin kita!" Agad kong pinatay at pinasok ang cellphone ko sa bag. Humagulgol na naman ako.
Yun na siguro ang turning point ng buhay ko. Dahil yun na rin ang pinaka pinaka masaket na naranasanan ko. Yung momment na normal at masaya naman ang lahat sabay iiwan ka! Ang labo. Sinasabi ko talaga during this time nawala na ang tiwala ko sa pag-ibig. Isusumpa ko na wala na akong pag asang sumaya dahil wala nang matinong lalaki sa mundong ito!
"Sandra!" Agad akong napa angat ng ulo at napangiti hindi niya talaga ako matitiis.
Tumayo ako. Papalapit sila sakin pero agad akong napatigil napahawak ako sa ulo ko.
Nanlabo ang mata ko ramdam ko na lang na patumba na ako. Tiningnan ko sila pa takbo na sila papunta sakin the things i knew it. All went black!
"Sandraaaaa!"
---------
Someone's POV
"Daniel buhatin mo si Sandra bilisan mo!" Tumakbo si Marco sa Kotse para mabilisang malagay si Sandra at mapunta sa hospital.
Agad agad namang binuhat ni Daniel si Sandra.
"Hayyy! Sandra ano bang nangyari sayo?" Alalang sabi ni Trisha.
Unang pumasok si Trisha sa back seat saka pinasok ni Daniel si Sandra sa tabi ni Trisha. Saka ito pumasok sa tabi ni Marco.
"Ano bang nangyari diyan?" Tanung ni Daniel sa dalawa.
"Ewan ko bigla na lang ito tumawag sakin nang umiiyak! Bilisan nio ang init niya." Sabi ni Trisha habang hawak si Sandra sa Tabi niya.
Papunta silang hospital dahil sa nangyari Kay Sandra eh wala silang ka idea kung anong nangyari dito.
Hospital
"Dok! Ok lang po ba siya?" Tanung agad ni Trisha pagka las ng doktor.
"She's Fine now. Nagkaroon lamang siya ng lagnat kaya ito nahimatay"
Nakahinga sila ng maluwang dahil akala nila ay may masamang nangyari Kay Sandra. Nag kalagnat ito Dahil na siguro sa matagal niya sa labas at nahumugan.
"Thank you po dok!" Umalis na ang doktor saka Ito pumasok. Nakita nilang nakahiga si Sandra.
Kinabukasan
.
Nagmulat ang mata ni Sandra. Nakakita siya ng puting kisame at puting Dingding nilibot ang mata nito nakita niya si Trisha sa tabi ng kanyang hinihigaan na natutulog.
"T-trisha!" Ginalaw niya ang kamay nito para gisingin.
Gumalaw si Trisha agad itong napatingin Kay Sandra!
"Marco , Daniel gising na si Sandra!" Agad napa unat ang dalawa saka tumayo at pumunta sa hinihigaan ng babae.
"Ano bang nangyari sayo Sandra?" Agad na tanung nang kaibigan.
Bigla niyang na alala ang nangyari kagabi. Hindi niya napigilan ang luha niya!
"S-sandra ano bang nangyayari? B-bakit ka ba umiiyak?"
"B-break na k-kami"
---------
Hi guys! Thank you for reading my story sana mag stay kayo sa dulo. Patunayan nio kay author na may forever para di na siya bitter hahaha Lmao! Ayuuun. Chao!
-Thisismeangelaa
