"HİLE"

♧"GİRİŞ"♧

Bir hatanın kurbanı olmak istemedim yıllar boyunca , bir bedeli ben ödemek ,  hesap sormak , bir cana ben kıymak istemedim...

Ama hayatın karşımıza ne çıkaracağı hiç belli olmazdı. Olmadı da zaten , yapmam dediklerim bir bir sıraya durdu önümde.
Olmaz dediklerim oldu vaktince.

Kaçarak yaşamak istemedim ben , zenginlik de istemedim . Sadece , sadece sıradan ve normal bir hayat istedim. Normal bir kız olarak büyümek , normal bir aile ortamında yaşamak , annemden sevgi görmek babamdan baba kıskançlıklarını görmek , arkadaşlarımla buluşa bilmek ... Normal normal sıratdartta bir hayat ,  ama olmadı...
Yıllarca uğraştım ama olduramadım.

Bu hayatı hakketmek için bir kötülük yapmış olmam gerek diye düşündüm yıllarca , küçükken kimi üzdümde bedelini ödüyorum derdim . Evde bağırış kavga kopmasına neden olurdum. Birde buna üzülür bu konuyu bir daha açmayacağım diye kendime talimat verirdim. Dediğimi yaptım da talımatlara uydum yıllarca. Bazı konuları karıştırmamam gerektiğini düşünündüm , karıştırmadım. Babam sus dedi sustum , annem git hazırlan dedi , o sevmediğim yapmacık insanlarla dolu ortamlar için,  sustum hazırlandım . Konuş dediler ne konuşayım diye gözlerine baktım . Yıllarca yanlış yapmayayım diye yaşadım. Karşılığında bir gülümseme ,  bir sevgi sözcüğü , bir güzel bakış için ama , ama olmadı.

Ne yaptıysam yaranamadım. Kurulu robot oldum kumandamı onlara verdim , hayatımı zehir ettim ama yine de beceremedim ...
Eksik geldim hep onlara , hırs bürümüştü bir kere ,  kendi hayatları yetmezmiş gibi birde benim hayatımı dahil etmişlerdi o kirli oyunlarına...

Keşke , keşke çoçuk olsam dedim.  Çoçuk olsam da ilgilenmiyorlar diye ağlasam , çocuk olsam da arkadaşım yok diye ağlasam , çocuk olsamda  bilerek düşsem yine eskisi gibi , dizimi kanatsam  belki annem gelir , gelirde bir başımı okşar , benim için üzülür , dizim kanadığı için bana kıyamaz  ,o gün belki gerçek anne baba gibi davranırlar  diye  akşama kadar beklesem , keşke keşke , keşke tek derdim sevilmemek olsa keşke...

Geriye baktığımda hep keşkelerle dolu bir hayatım vardı ama yanılmışım. Geride kalanlar benim hüznüm, yaşanamamışlıklarım, güzel geçmesede çocukluğumdu. Benim keşkem asıl şimdi başlıyordu.

Keşkelerle dolu cümlerim satırları dolduruyordu , günlüğümde.
-Bir kardeşim varmış , doğarken ölü doğmuş benide yanına alabilse keşke
-Büyük oyunlar başlamasa keşke
-Hayatta tek derdi sevilmemek olan bir çocuk olduğum dönemlere dönebilsek keşke
-Herkes gibi değilsede biraz normal olsaydık keşke
-Bu kadar zenginlik içinde mutsuz değil de fakirlik içinde mutlu olsaydık keşke
.
.
.

♧

Ve daha niceleri doldurdu günlüğümünün sayfalarını ,  zaten başkada yazaçak  birşey yoktu. Ne güzel bir anı ne de gülemseyen bilen aile...

Suratsız insanlar , yapmacık hareketler , fazlasıyla zenginken daha fazlası isteği , bitirmişti zaten olmayan ailemizi...

Ölüm çare değildi,  olamamıştı , olduramamıştım çünkü.

Ama bu seferki istekleri çok başkaydı , ölüm istiyordu ruhum ve bedenim ama ölememiştim , tek dostumla kalmıştım bir başıma..
Söylenenleri yaparsan özgürmüşüm , bir başıma...

Ağlamam gerek belki tek kalacağım için ama ben hep tektim şimdi insanları görebilir tanıya bilir , belki belki kendi keşkelerimden bir yol yapıp gelecekteki yolumu bulabilirdim.

Babamım bana bunu söylemesi yıllardır  içimde avuttuğum çoçuğu kaldırdı , gülümsememi bilmeyen aynalar perde çekti  eskiye , tek dostum özgürlüğümde yapılacaklar listesini hazırlamaya koyuldu bile...

♧

Oyunu bilmezken oyun kuralında buldum kendimi. Kendimde yazdım . Kazanmalıydım , bu uğurda asi de oldum. Yılların intikam ateşini de püskürttüm oyunculara,  suçlu da suçsuz da karıştı bu oyuna ...
Kendimi tanıyamadım ,  bu uğurda çok canlar yaktım . Emir kulu yerine kırmızının  , koyu güçün , asilliğin , sevginin ,aşkın , kanın , ölümün , tutkunun  rengi de oldum ...

♧

Bilmezdim ki bir gün mavi renge rastlayacağımı...

Renkler gökkuşağına fazla geldi , taştı kusuzsuzca , oyundaki hilenin grinin rengi çıktı usulca ortaya...

...

...

...