Αθώος ή Ένοχος

κεφάλαιο 3

Όταν η Δήμητρα έφυγε από τις φυλακές οδήγησε μέχρι το σπίτι του Άγγελου του αφεντικού της....Σε όλη την διαδρομή σκεφτόταν τον Άρη και όλα αυτά που είχε δει πάνω του...Την εκνεύρισε το πείσμα του να μην θέλει να δώσεις πάλι κάποιες απαντήσεις αλλά την εντυπωσίασε το πάθος του...Ακόμα και αν κανείς δεν τον πιστεύει επιμένει ότι είναι αθώος και αυτό είναι ένα δείγμα πως ίσως να λέει και την αλήθεια....

Εξάλλου από ότι κατάλαβε η Δήμητρα ο Άρης είχε πείσει τον εαυτό του πως θα περνούσε την υπόλοιπη ζωή του στην φυλακή και έτσι δεν υπήρχε λόγος να πείσει κανέναν για την αθωότητα του...Όμως κάτι πάνω του την έκανε να πιστέψει πως είναι αθώος και μπορεί το ένστικτο της να μην αποτελεί απόδειξη αλλά ήταν μια πολύ καλή ένδειξη για αυτήν για να πιάσει την ιστορία του πάλι από την αρχή...Να βρει εκείνα τα κρυμμένα μυστικά,εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες που μπορεί να κάνουν την διαφορά...Να βρει εκείνα τα στοιχεία που θα τον έβγαζαν από την φυλακή και να αποδείξει την αθωότητα του...

Λίγη ώρα μετά έφτασε έξω από το σπίτι του αφεντικού της και αφού άφησε το αμάξι κατευθύνθηκε προς την πόρτα...Χτύπησε και η Έφη η γυναίκα του Άγγελου της άνοιξε....

''Κορίτσι μου τι κάνεις;;;''

''Γεια σου Έφη μου..Καλά..ήρθα να δω τον Άγγελο...''

''Πέρασε είναι ξάπλα στον καναπέ και όλο μουρμουρίζει...''απάντησε αγανακτισμένη και χαμογέλασε...

Η Έφη είναι μια γυναίκα,εντυπωσιακή τριάντα επτά χρονών και πολύ καλή....Πάντα την θαύμαζε...Είναι εισαγγελέας και περίπου δέκα χρόνια παντρεμένη με τον Άγγελο...Έχουν μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους που πάντα ζήλευε αλλά με την καλή έννοιά...Ήθελε να βρει και αυτή κάποιον που θα την καταλάβαινε χωρίς να μιλήσει...Που θα την στήριζε και θα ήταν πάντα δίπλα της...Αυτή την σχέση είχε ο Άγγελος με την Έφη και τους θαύμαζε για αυτό που είχαν καταφέρει στην προσωπική τους ζωή....

''Δήμητρα...Επιτέλους..Ένας άνθρωπος που με καταλαβαίνει...''αναφώνησε ο Άγγελος μόλις την είδε....Κούνησε το κεφάλι της και κοίταξε την Έφη που στριφογύρισε τα μάτια της...

''Θα μείνεις για φαγητό γλυκιά μου;;''την ρώτησε η Έφη...

''Εμμμ....''

''Φυσικά και θα μείνει αγάπη μου...Τι την ρωτάς;;;Δεν ξέρεις ότι κάθε φορά ντρέπεται λες και είμαστε ξένοι;;;''η Δήμητρα χαμογέλασε και κούνησε το κεφάλι της καταφατικά...