Underdog

Proloog

Hey allemaal,
Dit verhaal heette eerst Secret Love, maar is inmiddels veranderd naar Underdog!
Het boek zal beginnen op 30 april en de vaste upload dag wordt zaterdag. Hier alvast de proloog! Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden! Veel leesplezier! X

'Weet je nog hoe wij elkaar hebben leren kennen?' vroeg Joël lachend. Ze zaten bij Joël thuis op de bank, maar een beetje televisie te kijken. Al werd daar niet zoveel op gelet, er werd veel meer gepraat.

'Als de dag van gisteren,' lachte Esmee uitbundig. Ze dacht even terug aan 20 jaar geleden hoe zij elkaar hadden leren kennen.

'Oké, jongens en meisjes! Vandaag krijgen we één nieuw meisje in de klas,' zei kleuter juf Sanne vrolijk. 'Ze heet Esmee en is net zoals de meeste van jullie vier jaar. Je mag naast Joël gaan zitten.'

De stoelen stonden in de kring. Esmee liep verlegen naar de plek toe, die ze van juf Sanne aangewezen had gekregen. Ze ging zitten en werd gelijk door het jongetje naast haar vrolijk begroet.

'Hoi! Ik ben Joël. Hoe heet jij?' vroeg Joël gelijk enthousiast. 'Esmee,' zei Esmee die een beetje verlegen werd van het enthousiasme van Joël. 'Mooie naam heb je,' vond Joël. 'Dankje,' zei Esmee die nu nog meer verlegen was geworden.

'Zullen we straks samen buiten spelen?' vroeg Joël die Esmee maar verlegen bleef maken door zijn enthousiasme. 'Ja leuk,' zei Esmee die zich nu toch wel wat meer op haar gemak begon te voelen bij Joël.

'Oké, jongens en meisjes we gaan lekker buiten spelen,' zei juf Sanne vrolijk. De kleuters trokken hun jassen aan en vertrokken naar buiten.

'Kom, we gaan in de zandbak spelen!' zei Joël vrolijk. 'Zullen we samen één klein zandkasteel gaan bouwen?, vroeg Esmee. 'Ja goed idee,' riep Joël gelijk enthousiast.

'Zullen we vriendjes worden?' vroeg Joël. 'Ja,' riep Esmee meteen enthousiast.

Zij en Joël waren nog altijd super hecht en soms kon ze zich er wel aan irriteren dat Joël haar zo goed kende, maar meestal vond ze het gewoon fijn.

'Ik weet nog precies hoe jij daar als klein meisje stond te beven op je benen,' zei Joël die niet meer bij kwam van het lachen.

'Haha, grappig hoor, Joël. En ik weet nog precies hoe enthousiast en druk jij toen was,' zei Esmee die zich begon te irriteren aan het gelach van Joël.

'Hoe gaat het eigenlijk met de jongens?' vroeg Joël die merkte dat Esmee zich begon te irriteren aan zijn gelach. Joël wiebelde even met zijn wenkbrauwen. 'Er is niemand,' antwoordde Esmee. Het liefst had zij ook iemand om verliefd op te zijn of nog het liefste een vriend te hebben.

'En hoe gaat bij jou met de meisjes?' vroeg Esmee die er nu toch nieuwsgierig naar was geworden. 'Net zo als bij jou, is er bij mij ook nog niemand,' zei Joël een beetje teleurgesteld.