Talumpati Compilation

Malawig na Pag-ibig

Pag-ibig. Ano ang unang pumasok sa iyong isipan tuwing ito ay iyong maririnig? Isa ka bang dalagang lulong sa pagpapantasya sa makisig mong nobyo? Marahil pangalan niya ang iyong dagli na sinambitla. Binata, ang isip mo ba ay umaapaw sa mga ala-ala mo kasama ang iyong kasintahan? Siya siguro ang iyong unang nagunita.

Ang mga salitang aking bibigkasin, ang ideya ng talumpating aking ilalahad sainyong harapan ay marahil batid ninyo nang lahat. Kaya't ang layunin ko ay mapaalalahanan at makilos ang damdamin ng aking mga tagapakinig ukol sa isang paksang mula sa aking puso: Ang Pag-ibig ng Isang Ina.

Mula nang tayo'y nasa sinapupunan nila, ay tayo'y kanila nang binubuhay. Siyam na buwang nagdalang-tao ang ating mga ina. Nang tayo ay mailuwal ay walang tigil na nila tayong inalagaan. Bawat dagok ay sinisikap nilang masolusyonan upang mapalaki tayo ng maayos at maimulat tayong lubos sa mundong ito.

Sa hapag-kainan, hindi mo sila makikitang unang kakain at sasandok ng kanilang ulam at kanin. Tatawagin nila tayo "Anak, kain na.", at pagmamasdan nila kung sapat ba ang ulam na kanilang inihain. Kanilang kaligayahan na makitang busog ang kanilang mga supling.

Sa pagtulog, wari baga'y hindi sila makapagpapahinga hangga't hindi nasisiguradong mahimbing na ang pagtulog ng kanilang mga anak.

Dahil sa hirap ng buhay sa daigdig na ating ginagalawan, ay napipilitang maghanap-buhay ang ibang mga ilaw ng tahanan. Kung tayo ay nasasaktan at nangangailangan ng kalinga, ang yakap at haplos ng isang ina ang pinaka makakapagpatibay ng ating puso.

Kung tayo ay may hinihingi, bagamat mahirap ang buhay, ay sisikapin nilang maibigay ito sa atin. Kung wala naman silang maibigay, ay palihim pa silang tatangis sapagkat nasasaktan sila kapag hindi nila naibibigay ang ating mga kahilingan. Hindi nila tayo natitiis.

Malalim ang pagmamahal ng isang ina. Tayo ang laman ng kanilang mga panalangin. Kung tayo'y nagkakasakit ay sila ang umaaruga sa atin at isinisigaw ng kanilang damdamin na "Sana ako nalang ang nagkasakit."

O mga kapatid, kay lungkot isipin na marami sa atin ang hindi marunong gumalang sa mga magulang. Tama kaya ang tayo'y magdabog at sumagot ng pabalang? Mainam ba sa pandinig ang pagrereklamo ng isang anak? Isipin nalamang natin ang magiging buhay natin kung wala tayong ina. Una ay wala tayo dito ngayon, Walang lutong almusal at hapunan tayong daratnan. Tayo ang maglalaba at magtutupi ng ating sariling mga damit. Ni ang pagluluto at pamimili ay tayo ang gagawa.

Nawa ay ating lingunin ang mabubuting sakripisyo ng ating mga magulang. Tumanaw tayo ng utang na loob. Maging mapagkumbaba, mapagpasakop at mapagmahal sa ating Ina na siyang pumapahid sa bawat luha ng ating mga mata, mula sa pag kasanggol, hanggang sa dako paroon ng kanilang buhay ay nananatili silang mga tagasubaybay. Paano man nila tayo pinalaki ay hindi maikukubli ang lalim ng pag-ibig ng isang ina na hindi nagbabago hanggang sa kanilang huling hininga.

- END -