I'm His Lost Girl? (Tijdelijk gestopt)

HFDS 11

"En?"vraagt Peter. "Ze weten niet hoe de kaart werkt"zeg ik en loop langs hem. Ik stop wanneer ik ergens ben waar niemand is. Maar opeens bedenkt ik me iets en wil terug lopen naar Peter, maar hij staat al voor me. "Wat is er nog meer?"vraagt hij en komt naar me toe lopen, waardoor ik naar achter loop. "Niks, het enige is dat je een belofte hebt gemaakt"zeg ik en knal tegen een boom aan. Dus ik kan niet verder achteruit. "Er is nog meer"zegt hij. En kijkt me aan op een manier waardoor ik alles tegen hem wil zeggen. "Ze denken dat je hun in een val leid"zeg ik en wil langs hem lopen, maar hij steekt z'n arm uit en duwt me terug tegen de boom. "Je gaat terug"zegt Peter en draait zich om en loopt weg. "Maar je zei dat.." "Je hun moet volgen, ik heb niet afgesproken voor hoelang"zegt Peter tegen me. "Dus jij houd van spelletjes?"vraag ik. "Ja"zegt hij kort. "Dus je hebt tegen me gelogen?"vraag ik en probeer te huilen. Peter draait zich om en staat binnen een paar seconden weer voor me. Ik kijk omhoog en zie dat hij bezorgt is. En begin te lachen. Hij maakt z'n hand in een vuist, maar loopt al snel weg. "Peter!"schreeuw ik. Maar hij loopt gewoon door. Ik ren op hem af en spring op z'n rug. Waardoor we op de grond vallen. Ik zie een schaduw in een bosje, maar al snel kijkt ik Peter weer aan. "Kun je even uit kijken?"vraagt hij boos en duwt me van hem af. Ik lig weer bij de boom. Peter komt boos op me afrennen. Ik wil opstaan, maar m'n pols doet pijn. Wanneer Peter dat ziet stopt hij met lopen en kijkt me aan. Langzaam bukt hij. "Sorry dat was niet de bedoeling"zegt Peter en pakt m'n pols. Het doet ongelofelijk veel pijn, maar wanneer hij z'n hand erover haalt is het weg. En loopt dat weg. Ik blijf zitten en de schaduw komt dichterbij. Het is het jongetje wat m'n kleren heeft gemaakt. "Wat gebeurde er net?"vraagt hij. "Ik werd meters weg geduwd en brak m'n pols, maar Peter heeft het genezen"zeg ik. "Echt?"vraagt hij alsof het iets nieuws is. "Wat is er?"vraag ik. "Wanneer wij iets breken moeten we maar doen alsof het niet pijn doet, hij daar heeft een ongelukje gehad met een bijl, waardoor hij nu een halve arm heeft"zegt hij. "Wat bedoel je met ongelukje?"vraag ik. "Omdat hij ook z'n pols had gebroken, moest hij van Peter z'n arm eraf halen"zegt hij. "En waarom ik niet dan?"vraag ik. "Dat is het, wanneer jij weg bent van het kamp werken we ons rot, maar wanneer je er wel bent mogen we doen wat we willen"zegt hij. "Misschien wilt hij niet aan je laten zien dat hij verschrikkelijk is"zegt hij erna nog. "Dus.."vraag ik. "Dus zolang je bij ons in de buurt bent, kan hij ons niks maken"zegt hij en loopt dan weg.