Jak's POV
Nagagalit ako sa sarili dahil binigo ko si bren. Alam kong nasaktan sya sa ginawa ko, hindi ko namang intensyon na hindi pumunta dun sa awardings. Actually, gustong-gusto kong pumunta dun para suportahan siya pero hindi ko talaga matiis si mama kaya pinili ko na pumunta sa reunion. Kay galit na galit ako sa sarili ko.
Monday 6:35 am
Hindi ko kayang mag goodmorning dahil alam kong may galit saakin si bren. Kainis kasi eh bakit ko ba kasi ginawa saknya yun. Ihhhh kainis talaga.
Pumunta na akong school dahil baka malate pa ako sa klase..
Pagkapunta ko sa room... wala. Wala si bren sa upuan niya.. bakit hindi siya pumasok? Kasalanan ko to eh..
Pagkauwi ko pumunta ako sa favorite place namin ni bren dahil ibubuhos ko lahat dun.....
Habang nandun ako sa ilog na favorite namin puntahan ni bren together kaso ako lang ngayon ang pumunta, nakakapanibago lang...
"Iiiiiiiimmmmm soooo sooorrrryyyyy breeeennnn!!!" Sinigaw ko ng napakalakas.
"Okay lang."
Teka, boses ba yun ni bren? Teka, Sa ilang beses ko ng nakapunta dito wala namang multo eh...
"Hindi ako multo."
Tumingin ako sa likod, at si bren nga....
Niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit sa sobrang pagkamiss ko...
"Sorry bren, hindi ko talaga intensyon na biguin ka... sorry talaga forgive me please..." Sabi ko ng nagmamakaawa.
"Okay lang. Alam mo naman na hindi kita matitiis eh, yun nga lang nawala ako sa sarili ko nung awardings kaya wala akong natanggap.." Sabi niya.
"Ganun ba? I'm very sorry talaga bren." Sabi ko.
"Ang kulit mo talaga sabi ko okay lang. Kalimutan na natin yung nangyari ha?" Sabi niya na nakatitig na naman saakin at yung kakaiba nanaman niyang ngiti.
"Salamat bren, salamat talaga." Sabi ko.
At sabay na kaming umuwi. At hinatid niya na din ako sa bahay...
