[ Love Story IV ] จูบกระชากใจ บอดี้การ์ดตัวร้ายกับยัยจอมหยิ่ง

ตอนที่18.. ความจริง

มือบางแหวกม่านสีขาวบริสุทธิ์ที่ถูกแขวนเรียงรายไว้มากมาย ทะลุตัวเข้ามายังด้านในก่อนจะต้องยกมือขึ้นปิดปากตัวเองด้วยความตกใจ

ร่างชายวัยกลางคนคนหนึ่งนอนโทรมพ่วงสายต่างๆมากมายระโยงระยาง ร่างกายที่ทรุดโทรมผอมบาง สัญญาณชีพพจรที่อ่อนลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ ราวกับจะหมดลมหายใจ

นี่ฉันเข้ามาในที่แบบไหนกัน แล้วเขา...เป็นใคร??

ฉันรีบถอยหลังออกช้าๆ ตามองไปยังร่างที่เหมือนซากศพนั่นอย่างละสายตาไม่ได้

"สัญญาณชีพอ่อน ขะ..เขากำลังจะ... ต้องรีบตามคนมาช่วยหนิ "

ฉันรำพึงกับตัวเองด้วยเสียงเบาหวิวหลังจากพยายามตั้งสติ เมื่อคิดได้อย่างนั้นฉันจึงรีบพยุงตัวเองวิ่งกลับไปทางเดิม แต่เพียงแค่หันไป ร่างก็ชนเข้ากับร่างสูงของใครบางคนที่มายืนอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

"มะ..มาร์ค..!!! "

ดวงตาสีดำสนิทมองผ่านไปยังร่างนั้น พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงไร้ความรู้สึกที่ทำให้คนฟังสั่นไปทั้งตัว

"อย่าลำบากเลยบลายธ์ มันถึงเวลาของท่านแล้วล่ะ "

ไม่รู้ทำไม ร่างกายของฉันถึงได้มาหมดเรี่ยวหมดแรงเอาเสียดื้อๆ มาร์ครีบฉุดรั้งเกี่ยวฉันเข้าหาตัวเขาอย่างรู้ทัน

"นั่นพ่อฉันเอง !!"

"..."

"อยากรูัมั้ยล่ะ ว่าทำไมท่านถึงเป็นแบบนี้ "

ฉันส่ายหัวเร็วแทนคำพูดทั้งหมด อะไรบางอย่างกำลังบอกกับฉันว่ามันต้องเกี่ยวข้องกับป๋าอย่างแน่นอน ไม่!!ป๋าของฉันเป็นคนดี...ป๋าของฉันไม่มีทางทำอะไรแบบนี้แน่นอน ฉันไม่อยากฟัง ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น Q_Q

"ทำไมล่ะบลายธ์ ก็เธอถามฉันมาตลอดเลยไม่ใช่รึไง ว่าต้องการอะไรจากเธอ ฉันก็กำละงจะเล่าอยู่นี่ยังไงล่ะ เธอยังไม่พอใจอีกหรอ หรือว่ากลัว..ว่าสิ่งที่เธอคิดมันจะเป็นความจริง"