Chapter 2: The big guy
It's been six weeks since naka-confine ako dito sa pesteng ospital na
toh. Ayos naman na ako eh! Yung left arm ko nga lang madrama.
And it's been six weeks na rin since nangyare yung accident and guess
what kung ano ang nabangga ko. Isang drug store. Hindi naman kase din
yung ang problema ko eh, yung sasakyan ko!
Hindi ko rin naman nakikita si papa kaya wala na akong balita kung ano
na ba nangyare dun. Basta ang alam ko, siya din ang nagsabe sa mga
nurse na huwag muna ako palabasin ng ospital hangga't fully recovered
na ako.
ARGH! 6 weeks na! Isipin niyo nalang kung ilang segundo ang
nasayang ko kakatitig sa kawalan =.=
And I totally forgot about school! Grade concious pa man din ako at,
andami kong icacatch up. Pag nag-fail ako, hindi ko kasalanan dahil
ayos na ako pero hindi parin ako pwedeng palabasin!
"Good Morning Ms. Dela Fuente." pumasok namang si Doctor.
"Geez, what's so good about the morning?" I said while cleaning my
nails boringly. He just snorted. Hay nako, sawang sawa na din siguro
siya sa akin xD
"Today is your lucky day! You're getting out :)"
Napabukas ang mata ko at tumingin sa kanya. Atlast! Makakalabas na din
ako dito meged. Dumating na din ang maid namin pagkatapos ng ilang
seremonyas sa kamay ko at pagpirma ng mga papeles. Sus, parang babalik
pa ako diyan.
Sa parking lot ng hospital, natanaw ko ang limousine namin at sumakay
na ako. Sa kabilang limousine sumakay yung isang maid. Bongga, diba?
Pagpasok ko, nakita ko kaagad si Manong driver AKA Manong Tommy.
"Magandang umaga po, ma'am"
"Yo." lang ang sagot ko at nilagay na sa tenga ko ang earphones ko. Si
Manong tommy ang ever loyal driver ni Daddy since bata pa ako. Kaya
kahit anong ipautos ni Daddy, lagi andyan si Mang Tommy.
......
......
......
......
.......
Well, that rhymes..
"Saan po tayo?" pasigaw kong sabe kase, naka-earphones ako eh. All
time low pa man din \m/
"Sa bahay po ng Dad--"
"Wait what?! No!" I said removing my earphones and facing him in the
rearview. Seriously, ayoko!
"Bakit tayo babalik doon?!"
"Your father wants you to be disciplined."
"Oh really? Is he even at home?"
"No ma'am, he left to Australia last--"
"Tingnan mo! Hindi pa ako nakakalabas ng ospital, umalis na kaagad
siya. He surely is a good dad." I crosses my arms in disappointment.
Hindi ako babalik dun, never. It's like hell. Nakakulong ka at ang
tanging pwede ko lang magawa dun is manood ng TV, kumaen, mag-aral.
Geez. I wanna go home, to my own house!
I reached to my iPhone and quickly dialled all his number.
"This is Mr. Dela--"
"Dad! I won't go home!" Hindi ko na siya pinatapos at, nagulat siya.
"Oh yes you will honey. You need to."
"No I won't!" I opened to video call and opened the door of the car.
Kala niya ha.
"I have a meeting, Anne."
"If you won't bring me home, I swear I'm going to jump outside!!" I
can feel the wind in my face. About the jumping part, I'm serious
about that.
Guess I'm just too way desperate and dead serious not to
return there anymore ;)
My dad sighed in agreement and nodded his head. "Give the phone to
Tommy."
Bingo.
Sinara ko naman yung pinto at binigay kay Mang Tommy.
"Yes sir, understood.... No problem...... Really?....anytime
sir....blahblahblah."
Won't this like...end already? -,-
"Bye sir."
Atlast!
"Sir wanted to tell you that, he has a surprise for you waiting in
your living room, ma'am."
Huwat? Ano nanaman bang pakulo ni Dad toh? I just closed my eyes. This
better be good.
--------
G'morning! Eto na yung chpater 2 -,- ito outfit nea nung na discharge na siya sa hospital ^0^
-------->http://www.polyvore.com/dishcharge_monica_in_hospital/set?id=37883243
BINABASA MO ANG
Her Bodyguard
RomanceMasarap maging mayaman, kaso delikado at kulang sa pagmamahal. Eh paano kung sa pagiging delikado, naging protektado, kung kulang sa pagmamahal, binigyan ka na ng sobrang pagmamahal. Ito ang storya namin, basahin mo pero don't do foolish things. Kat...