Evrim

Bölüm -2

Annem ve babama sarıldım. Hayatımın en mutlu günüydü sanırsam. Hayatımın en önemli noktası da.

Hemen buranın en iyi spor salonuna yazıldım. Diyetisyen de var tabi. Son olarak dişçiden randevu aldım. Bu dişler kolay düzelecek gibi değil çünkü... Telle değil inşaat demiriyle girmesi lazım.

Evet artık değişecektim. Biraz Pofuduk ayıcığımla konuştum. O benim tek dostumdu şu hayatımda.
"-Pofuduk sence nasıl olacak her şey " "-Cevap versene be!"
Evet, delirdim biliyorum.

Biraz tavanı izledim biraz takla attım. Ne yani canım sıkıldı.

Yatmadan önce dolabımda ki tüm kıyafetleri poşete doldurup kaldırdım. Sadece 1 aylık yetecek kıyafeti aldıktan sonra yattım. Nasıl olacaktım acaba? Zayıf olur muydum VSye manken olarak gider miydim?  Of gidersem ne giyerdim. Sevgilim olur muydu?  Röportaj alırlar mıydı acaba? 

Ne diyorum ben ya cidden neyse zaten uykum gel-

~5 ay sonra~

Şu an aynanın karşısındayım ve nasılım sizce? Ben söyleyeyim fıstık gibiyim. Modellere taş çıkaracak fiziğim, pürüzsüz cildim, mükemmel saçlarımla çok güzel görünüyorum.

Yani umarım şey yani herhalde öyledir

Bugün karar vererek kıyafet almaya çıkacağım . Babamdan kredi kartlarını alıp değiştireceğim arabama bindim ilk bulduğum mağazaya daldım.

Etrafta bana bakan insanlara gülüyordum. Ne o? Şimdi mi bakıyorsunuz? Ay götüm.

Yaklaşık 3 saat sonra resmen bitmiştim. 3 market arabası dolusu kıyafet aldığımdan anneme 1 yardımcı göndermesini istemiştim.

Neler almamıştım ki? Buzlar, kazaklar,  tişörtler... Elbiseler etekler pantolonlar jeanler ve en önemlisi ayakkabılar ve takılar... Vazgeçilmezlerim...

Eve gelip kıyafetlerimi yerleştirdikten sonra yattım ve uykunun beni almasını bekledim. Oldu mu?

Olmadı.

Telefonu alıp biraz takıldıktan sonra artık uyumam gerektiğine kanaat getirdim.

"-Hazır olun ben geliyorum!"
BEN SİZİ BİTİRMEYE GELİYORUM