Ben Seni Seviyorum

1.Bölüm

Multimedia:Su Akay

Yine o lanet yerdeydim. Burayı hiç sevmemişimdir. Zaten kim sever ki sevdiği insanın bedensizce toprağın altında yatmasını ? Annemi kaybedeli 2 ay olmuştu. Ben ne onun yokluğuna alışabilmiştim nede babamla yaşamaya. Annemle babam ben 6 yaşındayken ayrılmışlardı. Birbirleriyle anlaşmadıkları sebebiyle. Beni annem büyüttü. Babamla ise İzmir'e geldiği zamanlarda görüşüyorduk.

Oturduğum soğuk mezarın taşından kalkıp '' Aysel AKIN '' yazılı mezar taşının yanına gidip elimi annemin isminin üzerinde gezdirdim. Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.

- " Annecim seni çok özledim keşke geri gelip bana sıkıca sarılıp ' Kuzum ' desen. Başaramadık işte o lanet hastalığın üstesinden gelmedik. Hani başaracaktın hani yine eskisi gibi olucaktın. Olmadı işte. Beni bu lanet hayatta tek başıma bıraktın. " dediğimde omzumda bir el hissettim. Kafamı çevirdigimde kuzenim Ceren 'in de ağladığını gördüm. Birden sarılınca bende ona sıkıca sarıldım.

- " Gitti Ceren tek kaldım bu koskocaman hayatta. Napıcam şimdi ben babamla mı gidicem hiç bilmediğim bir şehre? Seni , Doruğu nasıl bırakırım burda?" diyip dolu gözlerle Ceren'e baktım.

- "Geçicek Su merak etme ve sen yanlız değilsin. Mehmet enişte var , ben varım , seni herşeyiyle seven Doruk var. " dediğinde babamın bize doğru geldiğini gördüm.

- "Hadi kızlar gidelim. " dedi annemin mezarına bakarak. Ben de son kez baktıktan sonra yürümeye başladım. Ceren de benim yanımda yürüyordu. Arabanın yanına geldiğimizde arka koltuğa oturup gözlerimi kapattım. Araba çalışınca babamın da geldiğini anlamıştım.

- " Seninle gelmek istemiyorum. Ben İzmir'de kalmak istiyorum. "dedim huzursuzca yerimde kıpırdanarak.

- "Ne bekliyosun benden kızım. Seni burda tek başına bırakıcağımı mı? " dediğinde gözlerimi açtım.

- " Ne olucak teyzemlerle kalırım bişi gelmez başıma merak etme sen beni. " dedim

- " Merak ederim kızım. Şimdiye kadar ayrıydık ama şimdi benimle kesin geliyosun. Eğer teyzende izin verirse ve Ceren de isterse son senesi zaten bizimle İstanbul'a gelir. " dediğinde hemen Ceren'e döndüm.

- "İstermisin ?" dedim hevesli çıkan sesimle. Ceren gülümseyip

- " Çok isterim tabi annem izin verirse. "

"Teyzemi ikna edicez ve sen beni yanlız bırakmıyacaksın. " dedim tebessüm ederek.

• • •
Şuan Ceren'in yatağına uzanmış tavana bakıyordum. Ceren de herşeyini valize tıkmakla meşguldü. Bense hazırdım. Teyzemi ikna etmek zor olmamıştı. Tabi biricik kardeşinin kızını yalnız bırakmak onun vicdanını rahat ettirmiyordu. O yüzden güzel bir nasihatın ardından bize ağlamaklı gözlerle bakıp

- " Birbirinizi koruyup kollayın."demişti. Biran yatağın sarsılmasıyla kafamı tavandan çekip Ceren'e baktım. Ceren gülümseyip

-"Sabahtan beri ne diyorum dinlemiyor musun ? "

-"Dalmışım." dedim. Birden kapı açıldı. Doruğu görünce hemen yataktan kalkıp yanına gittim.

- "Doruk." Gözlerim yine yaşarmaya başlamıştı.

-"Su." dedi ve beni kendine çekip sıkıca sarıldı.

- "Gidiyoruz, gitmek zorundayım. Özür dilerim." dedim kafam omzundayken. Saçımı okşayarak

- " Önemli değil Su anlıyorum seni. " dedi saçlarımın arasına bir öpücük kondurup.

- "Şimdi ne olucak bize? " dedim ondan biraz uzaklaşarak.

- " Bilmem kader göstericek." dediğinde sinirlenmiştim. Sinirle

- "Ben sana kaderin ne göstereceğini söyliyim." dedim kaşlarımı çatarak. Oda kaşlarını çattı sorgular şekilde.

- "Sen ben gittiğimde hemen beni unutup kızlarla gönül eğlendireceksin dimi ? "

- "Bak Su seni sevdiğimi biliyosun ama bu nasıl bir sevgi bilmiyorum. Arkadaş olarak mı ya da sevgili olarak mı bilmiyorum." dediğinde lafını kestim iyice sinirlenmiştim.

- "Bana bahane arama Doruk kısaca ayrılmak istiyorum zaten çok sabrettim desene."dedim bağırarak. Ceren yanıma gelip kolumdan tutarken

- "Su tamam sakin ol."dediğinde kafamı Ceren'e çevirdim.

- "Söyle gitsin bidaha ne yüzünü görmek istiyorum. Ne de sesini duymak istiyorum."dedim ağlamaklı sesimle.Yatağın üzerine oturup kafamı ellerim arasına aldım. Ceren'nin fısıltı şekilde doruğa bişeyler söylediğini ve kapının açılıp kapanma sesini duydum.

• • •

Uçaktan inmiş eve doğru gidiyorduk. Ceren'in hayran bakışlarıyla etrafı incelediğini görünce

- "Ne o çok mu sevdin İstanbul'u" dedim tebessüm eşliğinde. Kafasını camdan ayırıp yanıma doğru kaydı ve elimi tutup

- "Hemde çook. Çok güzel olucak herşey merak etme."dedi gülerek

- "Herşey istediğiniz gibi olucak merak etmeyin sadece anlaşamadığımız şey okul."

- "Kolej olmak zorunda mı?"dedim bıkkınca.

- "Evet kızım ikinizin de dersleri iyi ve güzel üniversiteler kazanabilirsiniz.'Demirhan Koleji' de gayet iyi ve disiplinli bir okul. Zaten Ceren'nin Son senesi. Onun için daha iyi olur" dedi. Demirhan kolejiymiş isminde bile hayır yok ya.

• • •

Sabah alarmın sesiyle kalktım Ceren'nin odasına gidip onuda kaldırdıktan sonra hazırlanmaya başladım. Neymiş kolej diye serbest giyiniliyorumuş. havalar sıcak olduğu için şortumu ve üstünede salaş t-shörtümü giyip ayağıma spor ayakkabılarımı geçirdim. Ceren odaya girdiğinde üstünde elbise vardı. Beni süzüdükten sonra kaşlarını çattı.

- "Su Allah aşkına okulun ilk günü böylemi geliceksin?" dediğinde gülümseyip yanağından öptükten sonra

- "Evet" diyip yanında sıvışıp mutfağa gittim. Tam kağvaltı hazırlarım diye düşündüğümde hazır sofraya şaşkın bir şekilde baktım.

Bir tane orta yaşlarında bir kadın ellerini yıkıyodu. Arkasına döndüğünde yerinde sıçradı. O sırada babam mutfağa girdi. Yanıma gelip gülümseyerek yanağımdan öptükten sonra

- "Günaydın canım"dedi

-"Günaydın baba" dedim. Babam
kadının yanına gidip

- "Bak Safiye Sultan kızım Su." Kadın babama gülümseyip yanıma geldi. Bana sarıldığında bende karşılık verdim.

- "Hoşgeldin yavrum ben babanın yardımcısıyım. Ev işlerini ve yemekleri hergün yapıp giderim."

- "Hoşbuldum"dedim gülümseyerek. Çok tatlı bir kadındı iyi anlaşacağımızı düşünüyordum. Ceren'de gelip Safiye ablayla tanıştıktan sonra masaya oturup kahvaltımızı yapmaya başladık.

°•○●Merhaba
☆İlk yayım tarihi:10 mart 2016☆

Doğum günümde paylaştığım ilk kitabım ve ilk bölümüm. Umarım yazdığım hikayemi beğenirsiniz :)♡