Czarno na białym, czyli: jak pisać, aby napisać?

Bohaterzy i bohaterki, czyli: jak tworzyć postaci bez szablonowych wzorów?

Ave ja!

W dzisiejszej części chciałam z wami porozmawiać o fabule.

Tak, jest takie coś.

Człowiek się przez całe życie uczy, jak widać.

Fabuła (łac. fabula - opowieść, bajka) - układ wszystkich zdarzeń przedstawionych w utworze. Składa się na nią jeden (w przypadku noweli) lub kilka ciągów zdarzeń zwanych wątkami, skupionych wokół określonych postaci, oraz szereg epizodów.

Jak sami widzicie, fabuła to coś więcej niż historia o dwóch osobach. Romans, komedia, thriller, sci-fi, horror... To wszystko musi zawierać coś więcej, niż bohaterów głownych.

Potrzebujemy również bohaterów drugoplanowych. Im ich więcej, tym lepiej dla akcji, książki oraz umysłu czytelnika, bo przecież nie czytają tego bezmózgowe zombie.

Jeśli w romansie będziemy opowiadać jedynie o dwóch osobach, schematy będą się powielać, a całość będzie nudna, zdecydowanie.

Podobnie w thrillerze. Zresztą... Jak możemy zbudować jakiekolwiek napięcie, podczas gdy mamy jedynie dwóch/trzech bohaterów? Jest to praktycznie niewykonalne, nawet najlepszy pisarz często temu nie podoła.

Musimy więc wymyślić te nasze nieszczęsne postaci, stworzyć je praktycznie od zera. Wyobraźmy sobie najpierw jej charakter. Jaka ma właściwie być, jaka rola do niej będzie przypisana?

I pamiętajcie: nie ma bohaterów idealnych, ludzi perfekcyjnych. Każdy musi mieć w sobie również jakieś cechy negatywne. Jeden będzie cały czas spluwał na ziemię, drugi palił fajkę, trzeci marszczył nos, czwarty brwi, a piąty notorycznie poprawiał włosy.

Ich wygląd również powinien być "ludzki". No, błagam, nie każda dziewczyna jest w końcu smukłą, długonogą blondynką, najlepiej o błękitnych oczach, a nie każdy chłopak wysokim, barczystym, umięśnionym bad-boy'em, czyż nie?

Kiedy już przecierpicie wybór bohaterów, przechodząc przez mękę, wybierzcie im imiona.

Tak, właśnie tutaj zaczynają się schody.

Kiedy mamy już dokładne zarysy postaci, to niektóre imiona nam po prostu do nich nie pasują. Szukamy po słownikach, w internecie i nic. Więc jedyną radą jest ponowne wykorzystanie przyjaciela. Niech poda wam obojętnie jakie imię, określcie mu tylko, czy damskie czy męskie i czy angielskie czy raczej polskie. Zaufajcie mi, jego wybór będzie dla was najlepszym i jakże pomocnym. W końcu sami podchodzimy do wyboru tych imion zbyt krytycznie, prawda?

Ach, pragnę również zaznaczyć, że nie wszystkie dziewczyny nazywają się na tym świecie Sky. Niestety.

Skoro tak już rozwinęłam się na temat bohaterów, doprowadźmy sprawę do końca:

Z całego serca radzę wam zapisywać te postaci na jakiejś kartce. A kartki nie zgubić. Włożyć do sejfu i zakodować. Gorzej, jeśli zapomnicie kodu. Wtedy wysadzić sejf. Jednak prawdopodobnym jest, że kartka się wtedy spali. (A mówiła mama, ucz się chemii. Pytanie za sto punktów: jaka reakcja wtedy przebiegnie?)

Zapiszcie więc na kolejnej.

I kolejnej.

I jeszcze jednej. A gdy zgubicie wszystkie, a potem powiecie z radością koleżance: 'Znalazłem!', możliwym jest, że odpowiedź będzie brzmiała: 'Ile sztuk?'

Tak, to historia na faktach.

W każdym razie: zróbcie to, bo jeśli nawet teraz nie zapomnicie, to z czasem, gdy będziecie pisać, a dana postać nie będzie pojawiać się tak często, to w tłoku zgubi się wam jej charakter, a co gorsza – wygląd. I wtedy, nieważne, czy masz pięćset stron książki, czy nie – czytasz od nowa i szukasz jej opisu. O ile go tam zawarłeś. Bo równie prawdopodobnym jest, że najzwyczajniej w świecie o tym zapomniałeś.

Ups?

Określcie również, oprócz roli, jaką odgrywają wasi bohaterowie w waszej książce, ich zajęcie. Chodzą do szkoły, na studia? Pracują dorywczo, a może na pełen etat? Są barmanami, czy raczej adwokatami bądź chirurgami?

Tak, co ja bredzę, kto się spotkał na wattpadzie z książką, w której główna bohaterka była adwokatem, a bohater chirurgiem?

Właśnie. I tutaj macie insynuację na to, że czas stworzyć wreszcie coś podobnego. Niekonwencjonalnego, innego, oryginalnego, tylko waszego.

Bo powielanie schematów jest nudne, powiedzmy to sobie szczerze.

To teraz, po wykonaniu szczegółowego rozeznania, zabieracie się do pracy i piszecie dokładnie postać po postaci, bohatera po bohaterze.

Wierzę w waszą twórczość i wyobraźnię. A jeśli takowej brakuje, może czas coś zmienić?