[Bermuda Heights... 2:00am... Justin Paul "Kuya JayPee" Gomez' POV]
Kasalakuyan akong nasa sala ngayon; nanonood ng kung anu-ano. Hinihintay ko pa si PeeJay. I'm so freaking dead worried. Kanina ko pa siya tinatawagan but he's not returning my calls. Nakatatlong tasa na ako ng iced coffee, two bags of chips at paubos ba ang isang karton ng pizza. Natigilan ako nang may nagpark sa harap. Siguro naman, siya na yun. Tumayo naman ako para salabungin siya. Napanganga ako sa aking nasaksihan. Akay-akay ni Derek at Bryan si PeeJay.
"What the hell happened?" ang nag-aalala kong tanong.
"Naparami ng inom, Kuya JayPee" ang tugon ni Bryan. Nababaliw na talaga ang kapatid ko.
"O, sige. Ako na ang bahala sa kapatid ko" ang sabi ko sabay kuha kay PeeJay para ipasok sa bahay. Nagising siya at napatingin sa akin.
"Hi, Kuya!" ang wala sa sarili niyang pagbati sa akin.
"What the hell are you thinking, PeeJay?" ang tanong ko. Bigla niya akong yinakap at nagsimulang umiyak. Napatingin ako kay Derek at Bryaj. Nagkibit-balikat lang naman sila. They motioned that they'll go.
"Thanks" I mouthed. Then, they left. "PeeJay, what's wrong?"
"Kuya" he moaned. I guided him inside the house. Inalalayan ko siya paupo ng sofa. "PeeJay, okay ka lang?"
"No, I'm not okay" ang tugon niya. "Bakit ganun Kuya? Bakit kailangan nila akong paglaruan at saktan ng ganun-ganun na lang? Ano bang nagawa kong kasalanan sa kanila para ganituhin nila ako? Kuya, ang sakit-sakit! Sobra!" ang paglabas ng sama ng loob ni PeeJay habang duro at hampas niya sa kanyang dibdib.
"I know, PeeJay... I know what you feel, bro" ang mahinahon kong pagsang-ayon. Bigla kong namiss si Mom. Siya ang magaling sa ganitong mga sitwasyon. I don't know to do. I just gently tapped his back.
"Kuya, I'm so stupid. Right?"
"Of course not. Ganun lang talaga siguro. Some people are meant to fall in love with each other but were not destined to be together"
"But I love him. I just don't know what to do anymore. Iniwan niya ako sa ere"
"That's how love and life work, PeeJay. Hindi lahat ng ending ay masaya. And yes, it endedfor both of you but it doesn't mean that it's the end for you"
"I'm not used to moving on. Hindi ko alam kung paano" ang giit ni PeeJay.
"PeeJay, there's no such thing as "moving on"; only acceptance" ang paliwanag ko. "At yang nararamdaman mo para kay Ethan. Hindi na yan mawawala; mawala man ang romance. The feelings will stay and remain. Maiintindihan mo rin in the near future."
"All I understand is I'm so damn broken. Thanks to fucking Ethan and that stupid whore Clarissa. Damn! Screw them both and may they go to hell!"
Awang-awa ako sa kapatid ko. Kailangan niyang pagdaanan ito. It's one of the limitless ways to grow. PeeJay is smart and strong. Ethan... what the hell happened? Hindi ko inexpect 'to. Mahal na mahal niya ang kapatid ko. Even Mom has a liking on him. I'm just so pure disappointment. He did not broke my brother's heart; he pulverized it.
Inalalayan ko siya sa papunta sa kuwarto niya. Inasikaso ko na rin siya. He's insane but he's still my brother. Hindi nagtagal ay nakatulog na siya nang mahimbing.
[Saint Anthony Premises... PeeJay's POV]
Isang linggo na ang lumipas, narito na naman ako sa Saint Anthony University. Isang linggo ko nang iniisip kung paano aarteng bato sa harap ng lahat. It's been one week and I'm still figuring out how to put the pieces together. Isang linggo na rin akong inaasikaso ni Kuya JayPee. What's with him? He's so weird. Napalingon ako sa mini-cooper ni Ethan. It's in good shape as expected. What can you get from a rich kid? Sumabay sa akin si Emily at Aryan. We started to chat.
"Look who's here" si Cassandra. "The ultimate looser"
Sabay "L" sign sa noo kasama ang ilan naming blockmates na nobodies.
"Wow, I feel lika a Glee Star. I know my performance in Red's is amazing. Thanks!" ang sarcastic kong pagpansin sa L sign nila. Kaagad naman nilang binaba ang kanilang mga kamay.
"Kawawa ka naman" si Clarissa pa rin.
"Hindi ba kayo yun?" ang tanong ko. "Register muna kayo sa Organizations Building, ha?"
"What are you talking about?"
"Are you not forming a club?" ang retorikal kong tanong. "Akala ko kasi organization ng mga bitch wanna-bes"
Tumawa naman si Aryan at Emily sa sinabi ko. Sumama ang tingin nila sa akin.
"Oh, come on. You have to do better than that" ang muli kong komento. "Killer eyes? Thats so centuries ago. Give me a break!"
"Whatever, PeeJay. It doesn't change the fact that akin lang si Ethan at nasa akin siya ngayon" si Clarissa.
"He's... all... yours..." ang mabagal kong tugon; stressing every word that I had said. It also doesn't change the fact na mas nauna ako at kung ano mang nakukuha mo sa kanya are left-overs"
"Bitter ka lang"
"And why should I?"
"Cause you only have zero percent chance of having him back. Uulitin ko....ZE-RO"
"Zero?" ang taka-takahan kong tanong. Naging eyesight yata yun ni Ethan nung mahalikan ako. Cause look at you..."
Sabay iling ko.
"He needs an opthalmologist" ang sunod kong komento. "Eye doctor ibig sabihin nun, just in case you don't know"
"The nerve!" si Clarissa. "How dare-"
"Hey, I got to go" ang pagdidistract ko. "Next time, kung magbibit-bit ka ng back-up; yung kakabugin naman kami. Para kayong clowns, nakakatawa. I'll show you true bitches para naman may matutunan kayo"
"I'll wait" si Clarissa. "Tignan natin yang pinagyayabang mo"
Pagkatapos ay naglakad ako papasok ng lec room.
"That's fierce!" ang komento ni Aryan.
"Is that bad?" ang tanong ko.
"Of course not. Tama lang ang ginawa mo"
"Yeah" ang reaksyon ko. "Tama na yung minsan na sinaktan nila ako. Hindi ko na hahayaan pa ang tapak-tapakan at pagtawanan nila ako."
