"Dur bakiyim.. Sen sıkı tutun." kollarını boynuma doladı, ben kollarımı iki yana açtım. "Senin kanatlarında, ayaklarında, ellerinde ben olurum." dedim gülümseyerek.
Kollarımı iki yana açarak koşmaya başladım. Yanaklarıma kocaman öpücükler bırakıyordu.
**
Daha sonra arabama bindik. Hava kararmıştı. Arabayı Yağmur'un pastanesinin önünde durdurdum.
"Ya senden ayrılmak o kadar zor ki.." dedim yanağını okşayarak.
"Benim içinde öyle. Ama olsun.. En azından bizde sabah buluşuruz."
"Ben nasıl beklicem o kadar ya.."
"Olmadı telefonla konuşuruz." dedi ve gülümsedi.
"Kendine iyi bak." dedim, sarıldık. Yanağından öptüm. "Görüşürüz."
**
Sabah kahvaltı yaparken Yağmur aradı ve konuşmak istediğini söyledi. Onu evime çağırdım. Salona geçtik.
"Bak.. Yine Zeynep'ten uzak dur falan diyeceksen asla."
"Bu sefer öyle bir şey demicem. Çünkü Zeynep mutlu."
"E iyi madem."
"Doktor dedi.. Zeynep'le daha önceden yaşadığınız şeylerden kaçın Kerem. Ona eskiden yaşattığı hiçbir şeyi bir daha yaşatma. Ona söylediğin cümleleri, beraber gittiğiniz yerleri.. Hiçbirini yapmayın. Eğer ona bir şeyler hatırlatırsan hafızası yerine gelir."
"Anladım.."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
YOU ARE READING
Eylül Akşamı | TAMAMLANDI |
FanfictionHER EYLÜL YENİ BİR BAŞLANGIÇ... Birine aşık olmak güzel.. Ya birinde "aşk" olmak? Sahi.. Aşk nedir sevgili? Aşk ölümdür. Aşk her saniye yavaş yavaş ölmektir. Gözünü bile kırpmadan gireceğin bir savaştır AŞK... kadın çok sevdalandı. a...
49.Bölüm "Senin Kanatların Benim"
Start from the beginning