Mijn Weg Naar De Liefde

Deel 1

Het is de trouwfeest van mijn vriendin!! Ik ben gewoon zo blij voor haar. Ja ik weet dat ze nog jong is, 17 om precies te zijn maar ze houden zo veel van elkaar. Oh ja, vergeten mezelf voor te stellen! Ik ben Leila, 18 jaar. Ik zit in mijn vijfde jaar. Ik draag een hoofddoek alleen mag het op school niet, dus ben ik verplicht om die uit te doen. Ik heb goudbruin haar en goudkleurige ogen. Ik ben niet zo lang, maar wat maakt het ook uit? Ik heb vriendinnen die kleiner zijn. Vandaag is het de trouwdag van mijn goede vriendin, Yousra. Vergis je niet, ik heb twee goede vriendinnen met de naam youssra. Eentje met 1 S en de andere met twee ss'en. Ze is van Marokkaanse afkomt, ik zelf ben van Tunesië. Ik kijk naar Salima die moeite heeft met zich aan te kleden. 'Lukt het wel?' vraag ik. Ze kijkt me met een blik aan en die zegt dat ze haar leven haat omdat ze die jurk irritant vind. Ik moet lachen. 'Wejooo je blik', zeg ik. Youssra (andere vriendin die niet gaat trouwen) is al klaar en zit in feite gewoon te wachten tot we klaar zijn met ons op te maken. Ik en Nona doen ons haren te goei en gaan dan naast Youssra zitten. Alleen Manal en Salima zijn bezig. 'Gaat het nog lang duren off..?' vraagt Youssra. ' Echt he, trouwfeest is waarschijnlijk al gedaan', zeg ik een beetje overdreven. 'Ik heb moeite met deze stomme hakken, okee', zegt Manal met een rood hoofd. Ik kijk naar salima die Manal aankijkt. 'Dan wil je liever niet in mijn schoenen staan, deze jurk gaat me vandaag nog killen', zegt Salima. Nona lacht. 'In jouw schoenen, snap je?' zegt ze lachend. Woordgrapje, hilariach DUS NOTTT. Maar omdat haar lach aanstekelijk is moet ik wel lachen.

_______________

'We zijn er', zeg ik terwijl we allemaal naast elkaar staan en naar de bruid kijken. 'Gelukkig, nog even en we hadden het gemist', zegt manal sarcastisch. De bruid, yousra, is nog maar haar eerste jurk aan het showen. 'Man, ik moet dringend naar toilet', zeg ik. Echt serieus, ik heb wel tien liter gedronken terwijl we stonden te wachten op Salima en Manal. 'De wc zit in de gang', zegt Nona. 'Kom je mee?' vraag ik. Nona schudt haar hoofd. 'Ik ga op de foto met de rest, maar ga snel en kom terug', zegt ze. 'Ja, wat ga ik anders doen? Daar de hele dag blijven ofwa?' vraag ik. Ik neem snel afscheid van de dames en loop de gang in. Ik ga snel naar de wc. Het is daar zooo mooiii. En zo proper. Ik meen het, even had ik de neiging om de zeep gewoon in mijn tas mee te nemen. Zo lekker rook het. Ik zit daar dus naar alle zeepsoorten te ruiken tot ik in de spiegel iemands spiegelbeeld zie. Als ik goed kijk, zie ik dat er iemand in de gang staat. Het is een jongeman met een mooi kostuum aan en die heeft een kind vast. De kind is zooo schattig. Maar die jongen.... Woowww die is gewoon knap!! Geschenk uit de hemel. Alhamdoellilaah, ya raab! Even vangt hij mijn blik. Ja, ik die nu aan alle zeep staat te ruiken. Ik zie hem even lachen en dan kijkt hij weg. Man, ik word hier gewoon histerisch!! Als de jongen weg is, loop ik snel naar de vrouwenzaal. 'Omggg ik heb de mooiste jongen ooit gezienn', zeg ik. De andere dames kijken me afwachtend aan. 'Zoo mooii, maar ik weet niet wie hij is', zeg ik dan. 'Echt jammer', klagen ze. 'En het was zooo gênant, ik was als een debiel zeep aan het ruiken', zeg ik. Iedereen moet lachen. Als de dames over iets anders beginnen, dwalen mijn gedachten direct af naar die jongen. Wie was hij?