DOLUNAY KARDEŞLİĞİ-1 (TAMAMLANDI 2.KİTAP YAYINDA)

BÖLÜM 10 -Monica

Ormanda durmadan yürüyüp el fenerlerinin titrek ışıkları arasında ilerliyorduk.Hastaneden sonra Lisayı hala bulamamıştık.Daniel ve Tayolor'a haber vermiş dim.Onlara destek olmak için Erica ve Filberta ile birlikte aramalarımız devam ediyordu.Dağlık alanları bizler araştıramayacağımız için bu noktalara Daniel ve kardeşi bakacaktı.Her ne kadar bizlere ihtiyaç olmadığını söyleseler de yerlerimizde duramıyorduk.Lisa bizim hayatımızı kurtarmıştı bu yüzden onu aramak en başta bizim görevimizdi.Ormanın derinliklerine ilerliyor bir taraftan da etrafımıza bakınıyorduk.Burası gerçekten çok ürkütücüydü.Ağaçların karanlık görüntülerinin yanına baykuş sesleri de eklenince tam bir korku filmini anımsatıyordu.Bir kaç adım daha ilerlediğimizde önümüzde duran yaprak yığını dikkatim çekti.Erica tam onun üzerine basacağı anda ona seslendim;

"Erica dur! "

Erica bana doğru bakarken bir ayağı havada kalmıştı.Filberta hemen yaprakların yanına eğilerek onları etrafa savurdu.Karşımıza çıkan ise kocaman bir kurt kapanıydı.Erica bunu görür görmez;

"Lanet olsun az daha bacağımdan oluyordum"

Hemen kapanın yan tarafına geçip yolumuza devam ettik.Filberta kısık bir sesle;

"Angel burada kaç tane daha kapan var tanrı bilir.Eninde sonunda birisine yakalanmamız an meselesi"

Bende bu olaydan sonra iyiden iyiye strese girmiştim.Vampirlerle uğraştığımız yetmez gibi ormanda kapanlar arasında kalmıştık.Onları rahatlatmam gerektiğini anlayarak;

"Kızlar sorun yok.Attığımız her adıma dikkat edersek kapanlar bizim için sorun olmaktan çıkacaktır"

El fenerlerini bastığımız yerlere daha dikkatli tutarak ilerliyor, ellerimize aldığımız sopalarla şüphelendiğimiz yerleri yokluyorduk.Üçümüz tek sıra halinde yürürken arkamızdan köpek havlama sesleri duyulmaya başladı.Bir an durup arkamıza baktığımızda bir sürü el feneri ışığı ve köpek sesleri bizim bulunduğumuz alana doğru ilerliyordu.Erica korkmuş bir sesle;

"Köpeklerle beraber bir sürü insan bu tarafa geliyor ne yapacağız."

Filberta hızlı bir şekilde;

"Kızlar hemen saklanmalıyız."

Gerçektende şuan ki durumda en akılcı çözüm bu gibi görünüyordu.Hemen ormanın kuytu bir köşesine geçip siper alacağımız bir alan bulduk.Adamlar git gide bize doğru yaklaşıyorlardı.El fenerlerimizi kapatıp sakin olmalıydık.Üçümüzde ürkmüş ve korkuyorduk.Eğer yakalanırsak gecenin bir vakti ormanın içinde ne işimizin olduğunu anlatmak epey başımızı ağrıta bilirdi.Adamlar ve köpekleri koşarak tamda bizim olduğumuz alana geldiler.Ellerindeki fenerlerle her yere bakıp,yanlarındaki köpeklerle iz sürüyorlardı.İçlerinden birisi diğerlerine seslendi.Bu ses bana çok tanıdık gelmişti.Konuşan Bob du.

"Hey! Çocuklar köpekler kurtların kokusunu aldı.İzler kuzey yönünü gösteriyor.Dağlık alanda olmalılar.Bu gece bu iş bitecek."

Bob ve adamları kurtların peşine düşmüşlerdi.Onları avlamak için ellerinden geleni yapacaklardı.Adamlar bizim yanımızdan hızla uzaklaşmaya başlamışlardı.Bob'un bahsettiği izler ya Lisa ya yada Daniel ve Taylor'a aitti.Muhtemelen bu alanda yaşayan kurtlarda olabilirdi.Filberta omzuma dokundu;

"Angel şimdi ne yapacağız? Adamlar bizim gittiğimiz yöne doğru ilerlediler.Hem de izler dağlık alanı gösteriyormuş biz oraya gidemeyiz."

Filberta haklıydı.Üçümüzün dağlık alana gitmesi imkansızdı.Biz aramızda konuşmaya devam ederken çok hızlı bir şekilde yanımızdan bir şey geçti.Hepimiz etrafımıza bakıyor ama ne olduğunu anlayamıyorduk.Bir anda tekrar aynı şey arkamızdan geçti.Üçümüz hemen fenerlerimizi yaktık.Işıkları tuttuğumuz da ağaçların dalları ve gövdelerinden başka bir şey göremedik tam fenerleri önümüze tuttuğumuz anda yüzü korkunç bir şekil almış iki sivri dişi olan bir erkek vampir karşımızdaydı.Erica istemsiz olarak çığlık attı.Filberta bizleri sakinleştirmek istercesine;