Hüzün yüklü bulutlar
Yağmur bu şehri ıslatıyor
Islanan aşk
Üşüyen ellerim
Mahpusluk var gözlerinde
Esaretim özgürlüğüm
Kirpiklerinin parmaklığında
Yuvarlanıyor damlalar
Yürek denen kuyuya
Islanan dudakların
Üşüyen aşk
Sevmek sancılı belki ama
Güneşe açılıyor penceresi
Hüzne değmek yakışmıyor
Yağmur ıslatılıyor bu şehri
Aşk üşüyor
Bizse ıslak ...
Elif Metin
14.02.2016 - 19.18
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökten Yalnızlık Düşer Payına
PoetryNasıl bilebilirdik acının yalnızlığı çağırdığını... Ve aşk iliklerimizdeki kanserli hücreyken Kim söküp atabilirdi Bir cerrah mı? Şiirlerimden oluşan kitabımı keyifle okumanız dileğiyle :)
