Hoofdstuk 2

253 24 1
                                    

(Foto van Moonlight↑)
"Hoorde ik het nou goed en praatte je tegen me?" Vraag ik aan Moonlight. Ja, ik praatte tegen je. Ik ben jou dier! Mijn dier? Hoe bedoel je? Weet je niet waar ik het over heb? Uhh nee? Jij bent een van de twee dierenverluisteraars van de wereld! Dierenverluister watte? Je hoorde me wel. Nee, je hebt het fout! Je bent bij de verkeerde! Oja? Ja! Waarom zijn je ogen dan paars en kan je mij verstaan? Ik zucht. En wie is die tweede dan? Vraag ik nieuwsgierig. Dat vertel ik later wel. Ik moet nu je krachten testen. Krachten? Ja, jij kan de vier elementen besturen! Je weet echt niets over jezelf he? Nee.. Ik kijk op mijn horloge. Half 1. Ik moet gaan moonlight! Zie ik je morgen hier om twaalf uur? Is goed! Doei! Doei!
Ik ren woedend naar huis. Mama heeft me flink wat uit te leggen!

Als ik thuis aangekomen ben trek ik mijn jas uit en loop regelrecht door naar de woonkamer. Mam! Jij hebt mij flink wat uit te leggen! Roep ik woedend. Ze zucht. Dan begint ze te vertellen.

Ik liep door het bos met je vader toen ik een mand zag liggen. Ik liep er heen en ik zag dat er een baby in zat. Naast de baby lag een envelop. Ik maakte het open en er lag een armbandje in met een briefje.

Mijn moeder pakt een briefje en geeft het aan mij. Zorg goed voor onze kleine Fenya en geef dit armbandje op haar 14e verjaardag. Ik kijk met grote ogen naar het briefje.

We kwamen er al gauw achter dat jij anders was dan de andere. Jij had bijvoorbeeld een klein wolfje in je nek zitten.

Ik kijk verbijsterd naar mijn moeder. "Ik heb vandaag mijn wolf ontmoet" zeg ik zacht. Dan gaat de bel. "Schat, niemand mag hier iets van weten en doe alsof er niets gebeurt is" zegt mijn moeder terwijl ze naar de deur rent. Het eerste bezoek is er.

Het bezoek is net weg. Ik lig in mijn bed en kijk naar de volle maan. Ieder jaar op mijn verjaardag is het volle maan. Ik stap uit mijn bed, zet mijn bureaulamp aan en pak mijn armband om hem te bestuderen. Hij heeft een breedte van twee centimeter, de zijkanten zijn bedekt met kleine diamantjes en edelsteen. In het midden zit een half rood hardje van diamant met mijn naam er in gegraveerd. Ik vraag me af waarom het een half hardje is en geen hele. Het zal wel. Ik zet mijn bureaulamp uit en kruip onder mijn warme dekens. Niet lang daarna val ik in slaap.

Ik open langzaam mijn ogen. Ik kijk op de klok hoe laat het is. Kwart voor negen. Ik loop naar beneden en maak een ontbijtje klaar. Op de keukentafel ligt een briefje. Hey schat! Mijn werk is vandaag weer begonnen, dus ik ben vanavond thuis. Er ligt een pizza voor je in de koelkast. X

Als ik mijn ontbijt op heb loop ik weer naar boven. Ik poets mijn tanden en kam mijn haren. Ik pak mijn armband en doe hem om. Ik hang mijn zonnebril aan mijn shirt voor als bekenden mij zien. Dan loop ik naar beneden. Ik pak mijn sleutels en stop ze in mijn zak. Dan ga ik naar het bos.

Ik loop naar de open plek waar ik met moonlight had afgesproken. Daar zit hij al op me te wachten. Hey Fenya! Hey. Ik zal je wat meer over jezelf vertellen. Jou echte ouders komen van een andere dimensie. Er was iemand die een hekel had aan jou ouders, ofterwijl de koning en de koningin. Hij was van plan om jou te ontvoeren. Maar toen jou ouders dat te horen kregen, stuurde ze jou naar de aarde. Toen je twee jaar oud was, is diegene die jou wilde ontvoeren, vermoord. Jou ouders wilde jou terug halen, maar dat kon niet als ze niet precies wisten waar je was. Met deze armband kan je naar de dimensie van je ouders, als je drie keer over het hardje wrijft.

Ik kijk verbaasd naar moonlight. Dit kan toch niet?

Purple EyesWo Geschichten leben. Entdecke jetzt