CHAPTER VI

126 20 11
                                    

Do i still believe in Love.

This chapter is Dedicated to MsPsycheButterFly :)
Be updated On: Do i still believe in L.o.v.e? #DISBIL <3

enjoy reading...

------------------

BEA Shin pov

Tooot!: (Message Tone) Unknown #

: Hi it's me Nikko :) Remember?

"Yes! Save ko na lanh din number mo"

: Nakapag rehearse ka na ba?"

" Yep! Kanina sa Cr"

: Silly! Oh. Basta inform ako lagi sayo ah. Bye"

Mukang gentleman at masarap maging kuya si Nikko, at mabilis akong napanatag sa kaniya.

Hay! makababa na nga at makakain na, himala nga na hindi ako hinatiran ng food dito sa room!

"Goodmorning Mom"

"Bea it's already 11:30 na "

"AY! atleast hindi pa saktong 12pm heheh"

"Gutom ka na ba? nagpaluto ako ng Sinigang na baboy, tska hindi na ako nagpaakyat ng food sa kwarto mo para makatulog ka ng maayos. Balita ko na qualified ka sa school niyo as Vocal Singer. Congrats!" :)

"How did you know?" Natatawa tawa pa ako na sabihin tanungin si mommy,

"Sa Daddy mo. Nakausap niya ang Dean ng School niyo. Well it"s a good news.

"Same here."

Matagal din kami nagkkwentuham ni Mommy, i enjoyed this Sinigang ang asim at hindi nakakasawa. Naisip ko din na nasa office ni Daddy ang Gitara ko. Matagal ko na din hindi nagagamit yon, alam ko don ko siya nilagay.

Dahan dahan akong pumasok sa office ni Daddy, baka kasi makita ako ni Mommy Off limits pa naman ang tao sa office ni Daddy, pati maids hindi pwedeng pumasok kahit sabihin ba na maglilinis pero ayaw ni Daddy, ganun ka sikreto ang kwarto na to! haha

pinihit ko dahan-dahan ang Doorknob para hindi magsanhi ng ingay, at sinigurado ko din na walang ingay kapag isasarado ko na,

"Ayun, sabi ko na nga ba at dito kita naiwanan e, Palabas na sana ako ng pinto pero agaw pansin ang isang color blue invitation. Medyo na intriga ako at nilapitan ko, wala akong balak na hawakan siya dahil alam ni Daddy ang ayos ng lamesa niya. At isa pala itong wedding invitation. Kahit kailan talaga lagi nalang siyang nagni-Ninong. Actually i opened this card dahan dahan.
O____O L-Le-lei Yim? nagulat ako sa unang pangalan na bumungad saakin, halos nag-uunahan na ang mga daga sa dib-dib ko at parang maninigas na ako dito sa kinatatayuan ko, ni hindi ko maipaliwanag kung anu ang nararamdaman ko,

"Si Lei IKAKASAL? IKAKASAL SI LEI? T_T hindi ako makapaniwala, hindi pwedeng mangyari ito, hindi pwede,*sob* dahil alam ko sa sarili ko na magka-kaayos pa kami, napaupo ako sa lapag dahil nanghihina ang mga tuhod ko halos gusto ng sumabog ng utak ko dahil sa daming pumasok :( T_T nanaginip lang ba ko? sana magising na ako dahil hindi ko na kaya :( T_T

"BEA SHIN? O_O anung ginagawa mo dito? diba sabi ko na wag na wag kang papasok dito? "

tumayo ito, at sabay iniabot sa kanyang ama ang invitation na nakita niya, halos gulat na gulat ang kaniyang ama at ni hindi din ito makapag salita

dire-diretso lang siya pataas ng kwarto, ni hindi niya naalintana na nakakaladkad na pala niya ang gitarang hawak niya, halos bawat hakbang ng paa niya sa hagdan ay ayun din ang tunog ng gitara,

Do i Still Believe In Love #PHTimesAwards2019Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon