TEHLİKELİ

.yazardan son söz.

Bu hikâye ile ilgili söyleyebileceğim çok şey var... Bir yazar olarak kalemimi ve tarzımı bulma yolculuğumda attığım ilk adım, Tehlike idi.

Küçükken Interview With The Vampire isimli filmi izlemiş ve her şeyine hayran olmuştum. Ardından Bram Stoker's Dracula isimli filmi izleyerek, ki büyük bir Winona Ryder hayranı olarak herkese öneririm, vampirlere olan ilgim daha da kabarmıştı. Ölümsüzlük ile kutsanmış ve lanetlenmiş bir hayat fikri bana çok cazip geliyordu. Küçük bir çocukken annemin makyaj masasından siyah göz kalemi alarak evde boynuma sahte ısırık izleri çizer ve etrafta vampir gibi dolaşırdım.

O zamanlar Twilight veya The Vampire Diaries gibi modern vampirler meşhurdu. İkisini de büyük bir hayranlıkla izlemiştim. Ardından 2011 yapımı Revenge dizisini izledim. Büyük bir hayranı olduğum Panic! At The Disco grubunun Miss Jackson şarkısını art arda dinlerdim. Ve Raign'in Don't Let Me Go şarkısı...

Hepsi bir araya gelerek, zihnimde bir hikâye oluşturdu. Çocukluk aşkım olan Tom Hiddleston canlandı aklımda önce. Ardından Bayan Jackson. Zavallı, âşık bir erkek karakter yarattım. Kirli bir oyun. Yüzyıllar sürecek bir arayış ve vampirleri geçmişten günümüze getirebilecek bir olay örgüsü... Ve ortaya, Tehlikeli çıktı.

On dört yaşında bir kızın kaleminden çıkan güzel bir hikâye olduğunu düşünüyorum. Güzel bir ilk adımdı. Hoş bir deneyimdi. Her ne kadar hikâyeyi düzenlerken ara sıra kendi yazdıklarıma gülsem de, yıllar önce o kelimeleri büyük bir ciddiyet ile yazan o küçük kızın emeklerini elimden geldiğince profesyonel bir şekilde taçlandırmaya çalıştım.

Hikâye bitti. Fakat seri devam ediyor. Önceden okumuş herkese teşekkür ediyor, yeni okuyanlara hoş geldiniz diyor ve sizleri, bu serüvenin devamında da görmeyi umuyorum.

- Zeynep Okel