❌Yabancı Patron❌(DÜZENLENİYOR)

❌1❌

Nemesis şirketi patronun ölümünün üzerinden bir hafta geçmiş ve şirket yeni yabancı bir iş adamına devredilmişti herkes ceketinin iliklerini bağlamış dört gözle o yabancı patronu bekliyordu. Bekleyen kişilerden biride bu durumdan fazlasıyla hoşnutsuz olan şirketin eski sahibi Ahmet Bey' in Özel asistanı Dolunay'dı . Kızıl saçını salaş bir topuz yapmış kenarlardan çıkan tutamla oynayarak umursamaz bir görüntü sunuyordu herkeze. Şort tulumu' nun üzerine giydiği lacivert iş ceket' inin uçlarını çekiştirerek iliklediği düğmelerini serbest bırakıp ayakkabısının topuğunu yere vurmaya başladığında bir kaç kişinin gözlerini üzerine sabitlemişti ve buda onun için bardağı taşıran son damla olmuştu.

- Nerede kaldı bu adam. Hiç utanmıyor mu bizi böyle bekletmeye!. "

Dolunay' ın mesai arkadaşlarından bazıları karşı çıkacağı zaman şirketin koridorunda ayakkabı sesi yankılanmaya başlayınca tüm gözler sese doğru çevrilmişti.

'İşte geldi o meşhur yabancı patron ' diye geçirdi içinden umursamaz görüntüsünden taviz vermeyerek. Aslında hep böyle degildi genç kız neşe dolu bir yapısı vardı ancak Ahmet Bey' i babası gibi gördüğü için o ölünce neşesi gitmiş acısını da dışarı vurmadığından dolayı umursamaz görünmeye başlamıştı. O yaşlı adamda hiç tadamadığı aile sevgisini tatmıştı. Yetimhanede büyümüştü genç kız. Her kişide olduğu gibi 18 yaşında yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmış ve hayatın zorluklarını o zaman öğrenmeye başlamıştı. Ahmet Bey ile organ mafyası' nın elinden kaçarken karşılaşmışlardı. Çok tatsız bir anı' ydı bu genç kız için. Hiç unutamayacağı bir anı.

Dolunay aklına gelen anısı ile gözleri dolmaya başlayınca hiç yeri değil diye düşünerek gözlerini kırpıştırıp göndermeye çalıştı göz yaşlarını.

Herkes koridorun başında gördüğü genç adamla şaşkınlık nidalarını dile getirirken genç kızın umrunda bile değildi bu durum. Hatta değil merak etmek göz göze dahi gelmek istemiyordu yabancı patron ile. Genç adam ise Dolunay'ın aksine uğruna imza attığı kızın hangisi olduğunu öğrenmeye çalışıyordu. Meraklı gözlerini kendisini bekleyen toplulukta gezdirmeye başladığında aklında tek bir soru vardı ' Yaşantım boyunca koruyup kollayacağım kız nerede? '

Ahmet Bey ölmeden önce çok yakın dostunun oğlu olan bu genç adamı şirketin başına geçirmiş ve karşılığında genç kızı koruyacağına ve bu iş yerinden istifa etmemesini sağlayacağına dair imza attırmıştı. Herkes biliyordu aslında bu şirketin Dolunay'a miras kalacağını ancak genç kızımızın kesin bir dille reddetmesiyle yabancı patronun geldiğini.

Genç adam her birinin üzerinde gözlerini gezdirirken kızıl saçlı genç bayan' da takılı kalmıştı. Aklından direk elemek istedi bu genç bayanı ancak Ahmet Bey' in gösterdiği fotoğraftaki kız tam karşısında duruyordu işte. Asi ve umursamaz görünümü ile ' Ben bela' yım bana bulaşana bela olurum!. ' diyordu adeta. Şaşırmıştı bu duruma, fotoğraflar' da somurttugu bir an bile yoktu aslında. Dolunay yerinde huzursuzca kıpırdanıp mırıldanmaya başladığında genç adam kendine ancak gelebilmişti, kendisine şaşkınca bakan nemesis şirketi çalışanlarını daha fazla bekletmemeye kararvererek gözlerini herbirinin üzerinde teker teker gezdirerek dili döndüğü kadarıyla aksanlı bir konuşma yapmaya başlamıştı

- Merhaba Nemesis ailesi sizinle burada bulunmak benim için gurur verici birşey, çok kısa bir süre önce hepimizin değer verdiği bir kişi aramızdan ayrılsada hayatımıza devam etmek zorundayız o yüzde- "

- Bu konular sizi ilgilendirmiyor lütfen sadede gelin! " dayanamamıştı Dolunay, konu Ahmet babası olunca akan sular duruyordu onun için.

Genç adam ise sinirlendiği halde sakin kalmaya çalışarak derin bir nefes alıp Dolunay' ın gözlerine bakmaya çalışıyordu lakin o bir an olsun başını yerden kaldırıp ona bakma cüretini göstermiyordu bile. Neden böyle davrandığını anlamaya çalışıyordu bir hatamı yaptım acaba diyerek tekrar edip duruyordu cümlelerini, ancak kötü bir kelime dahi kullanmamıştı kendince.

İki gencin arasındaki bu gerilimi nemesis çalışanları dahi hissetmişti fakat bir türlü anlayamıyorlardı. Birbirlerini daha yeni tanımışken nasıl böyle soğuk olabiliyorlardı?

Bu cevapsız bir soruydu...

Bu sorunun cevabını iki genç bile bilmezken onlar nasıl cevap bulacaktı?

Derin bir nefes alıp konuşmaya devam etti genç adam

" Bu konudaki hassasiyetinizi anlayabiliyorum Dolunay Hanım o yüzden bu saygısızlığınızı görmezden geleceğim. " Dolunay ellerini iki yanına indirip gözlerini şaşkın bir şekilde yeni patronunun gözlerine sabitlemişti, bu hareketi karşısında genç adamın asi çehresini yamuk bir gülüşün kapladığını görünce kalbinin teklemesine engel olamamıştı. Geceden daha karanlık gözlerinin etrafındaki üç çizgi halinde beliren kırışıklık Dolunay' ın yüzünde bir tebessüm oluşturmuştu. Küçüklükten beri korelilere ayrı bir ilgi duyduğunu düşününce merakla karşısındaki adamı incelemeye başlamıştı. Dolunay dahil nemesis çalışanları bilmiyorlardı patronlarının bir koreli olduğunu. ' Aksanlı konuşmasından anlamam lazımdı' diye geçirdi içinden. Genç adam ise kızın ani tavır değişikliğine eğlenircesine bakıyordu.

Nemesis çalışanları kendi aralarında fısıldaşmaya başladığında genç adam durumu toparlamak istercesine öksürüp sözlerini devam ettirdi

" Saygıdeğer Nemesis ailesi size kendimi tanıştırmama izin verin. Ben Nemesis şirketinin yeni sahibi Kim Ares Jong. Kısacası Ares demeniz yeterli. Şimdilik bukadar işinize dönebilirsiniz. "

Ares olduğu yerde kendisine selam verip ayrılan çalışanlarını izleyerek onlara karşılık verirken Dolunay ise az önceki adama bakışı ve gülümsemesinden dolayı kendini yargılayarak masasına doğru yürüyordu. Kendi içinden 'bu doğru değildi' diye tekrar edip duruyor ve sessiz çığlıklar atarak yaptıklarından dolayı kendini tebrik ediyordu ' bir adamın içine düşmediğin kaldı aferin sana Dolunay ' diye içinden konuşmasını sürdürerek adımlarını sıklaştıracağı zaman arkasından gelen alaylı ses ile durmak zorunda kalmıştı sözler beyninde teker teker anlam kazandığında ise yanaklarının kızarmasına engel olamamıştı

" Kendini pek hırpalama genellikle her kadının bana bakışı böyledir. "

İtiraz etmek için arkasını döndüğünde Ares muzip bir şekilde gülümseyip göz kırparak Dolunayın konuşmasına izin vermeden çoktan oradan ayrılmıştı.

🏳Bölüm kısa olduğu için üzgünüm.🏳

💡İnşAllah beğenirsiniz.💡