iÇimDeki ŞaiR

Susmak kaldı bizim payımıza

Çığlık çığlığa geceler yaşarken, içimiz yana yana susmak...
Kalbimizde başlayan bir savaşın gölgesinde susmak.
Bir dilim aşk için ne yangınlara tahammül ettik aslında.
Hep bir balıkçı teknesinde hüzünlerimizi,
Denize dökmek için çabaladık, didindik...
Bir otobüsün camına başımızı yaslayıp
Yırtık ceplerimize sevgi doldurmak istedik.
Buğulu camlara yazdık her defasında hislerimizi...
Bir bilsen nede çok yakıştırdık yan yana kalplerimizi.
Ne kürek kaldı şimdi geride,
Ne de bir kayık...
Susmak kaldı sadece geriye,
İçimiz alev alev yanarken susmak.
Kalbimizde yanan ateşleri, sessizliğe gömüp susmak.
Bir tutam saç teliyle koca dünya'ya meydan okumaktı ası gaye.
Yalanlar kaldı geride,
Kızıla boyanan gün batımları kaldı,
Avuçlarımıza dökülürken yaşlar katre katre...
nasırlı eller kaldı ceplerimizde
Sürgüler çekildi her bir biten günün ardından kapılarımıza
Pencerelerimiz kapatıldı yüzümüze hızlıca
kaldı hayallerle gözlerimiz baş başa...
Ateş düştü kalp otağımıza
Su yerine küller serpildi bir çare olmuş yüreğimize
Her defasında yüzümüze kapatıldı kapılar birer birer...
Kaldırım kenarında biriken yaprakları savuran rüzgâra kaldı kokunu getirmek.
Mazlum yüreklerin ahı kaldı yaşla dolan gözaltlarında
Herkes en acıklı hikâyesini serdi karanlığa...
Kalpler kırıldı her defasında,
Kelimeler kıymık olup takıldı boğazlarımıza...

Mehmet Emin Açıkgőz

Begeni ve yorumlarınızı bırakmayı unutmayın arkadaslar
Sizin pek vaktinizi almayan bisey benim icin cok cok önemli