พี🐙....
ผมวิ่งไล่ตามไอ้นัทที่วิ่งจากห้องรับแขกกลับห้องตัวเองไปติดๆ...เกิดอะไรขึ้นผมไม่รู้รู้แค่ไอ้นัททะเลาะกับแม่มันแล้ววิ่งออกมาและที่สำคัญมันร้องให้...
"นี่...มึงเล่าให้กูฟังได้นะ..."ผมบอกกับร่างที่คว่ำหน้านิ่งอยู่บนที่นอน
"............."เงียบไม่มีเสียงตอบ
"กูไม่รู้ว่ามึงกับแม่มึงมีเรื่องอะไรกัน...แต่ทำไมไม่พูดกันดีๆล่ะ...."
"............."
"นี่!...กูพูดกับมึงอยู่นะ...."
"..............."
"นี่!...หลับไปแล้วหรือไง...นี่..."ผมจับตัวมันพลิกขึ้นมองหน้าอย่างไม่พอใจก็ยังไม่มีใครทำเฉยเมื่อผมพูดด้วยเหมือนมันเลยนี่นา...มันมองผมอย่างไม่พอใจสองตาแดงก่ำนำ้ตายังเลอะอยู่บนแก้ม
"อย่ามายุ่งกับกู..."มันปัดมือผมออกยกมือปาดนำ้ตา
"ทำไมมึงไม่พูดกับแม่มึงดีๆ...เขารักมึงออก..."
"มึงไม่รู้อะไร...อย่ามาทำพูดดี..."
"ก็ถ้ามึงอยากให้กูรู้มึงก็บอกกูสิ..."
"จะให้กูบอกอะไร...ในเมื่อกูก็ไม่รู้...กูมันงี่เง่าไม่เคยรู้อะไรไม่เลยสักอย่าง...."ไอ้นัทขึ้นเสียงนำ้ตาใหลก่อนสะบัดหน้าไปทางอื่นผมถอนใจก่อนดึงมันมากอด...ตอนนี้ผมรู้แค่ไม่อยากเห็นมันร้องให้แต่มันกลับกอดผมไว้แล้วร้องให้เงียบๆ
"นี่...ปลอบใจกูหน่อยสิ..."มันบอกเบาๆหลังจากเงียบกันอยู่พักใหญ่ ผมมองหน้ามันก่อนเมินไปทางอื่น....
"ทำไม...."มันถามขมวดคิ้วใส่ผม
"กูไม่ชอบ...."ผมตอบมันความหมายของผมคือผมไม่อยากเป็นแค่เซ็กส์สำหรับมัน
"งั้นมึงออกไปจากห้องกู...."มันผลักผมอย่างไม่พอใจ
"กูไม่อยากเป็นแค่เซ็กส์สำหรับมึง...."
"อะไรของมึงกูไม่เข้าใจ...."
"กูไม่ชอบนอนกับใครพร่ำเพรื่อ...สำหรับกูถ้าถึงขั้นนอนด้วยกันนั่นหมายถึงคนพิเศษ..."
DU LÄSER
โทษที...หมอนี่ของผม(yaoi END)
Romantikความรู้สึกดีๆต้องมีเวลาในการบ่มเพาะ การที่จะรักใครสักคนก็ต้องประกอบด้วยหลายปัจจัย เราสองคนอาจเริ่มต้นไม่ดีนัก จะเรียกว่าความรักก็ไม่แน่ใจแต่จะยังไง สุดท้ายก็รักอยู่ดี
