Proloog.

11.9K 534 106
                                    

Proloog


Het was weer eens zover. Oma had Rowan meegesleurd naar de badkamer, waar ze tekeer tegen hem ging. Gemene woorden rolden over haar verrimpelde lippen heen. De betekenis ervan begreep ik amper. Rowan jammerde. Hij huilde. Ik kromp ineen bij het horen van die geluiden. Ik wilde niet dat oma hem pijn deed. Rowan was mijn lievelingsneefje. Rowan was lief. Waarom deed oma nou zo tegen hem?

Oma vond Rowan niet lief. Oma had liever mij. Dat vertelde ze Rowan en mij altijd.

Maar begreep oma dan niet dat Rowan ook lief was?

Ik sloop naar de badkamerdeur toe, die op een kiertje open stond. Mijn blauwe ogen weerkaatsten in de spiegel, die een stuk zichtbaar was. Rode kringen hadden zich eromheen gevormd. Ik huilde. Een traan biggelde naar beneden. Ik huilde voor Rowan. Om Rowan. Ik wilde oma stoppen. Ik keek tussen de kier door. Toen pas zag ik voor het eerst wat oma met hem deed.

Oma was een monster.

Ze hakte.

Ze hakte met een groot mes.

Op iets.

Iets wat een man had.

Ik schreeuwde, rende naar binnen. 'Oma stop!'

Ze keek mij boos aan, beval mij om weg te gaan. Ik zag Rowan hulpeloos op de grond liggen. Overal bloed. Met grote ogen keek ik oma aan. 'Je bent een monster.'



Finn.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu