Halt steeg af van Abelard en liep naar het allang gedoofde kampvuur. Alyss volgde zijn voorbeeld en liep achter hem aan. Halt zat ondertussen gebukt, te voelen aan de half afgebrande blaadjes en takjes. 'Het is pas een paar uur oud, laten we de omgeving nog even doorzoeken en kijken wat we kunnen vinden'. Alyss knikte en begon met het doorzoeken van de bosjes.
Halt riep Alyss en ze kwam meteen vol verwachting naar hem toe. Hij wees naar de pijlen en de paar plassen bloed, die naar zijn schatting al minstens 8 uur oud waren. Alyss keek naar Halt en ze dachten hetzelfde. 'Dit zijn de pijlen van Will..' fluisterde Alyss. Halt knikte, 'laten we hopen dat hier geen bloed van hem tussen zit' reageerde hij met een gefrustreerde blik.
Ze liepen nog wat verder tot ze bij een omheining kwamen, waar nog één man lag, zijn ogen wijd open gesperd. Naast hem lag Wills zwaargewicht met opgedroogd bloed, maar Will was nergens te bekennen.
Hij dwong Trek om steeds sneller en sneller te gaan lopen. Hij had geen minuut te verliezen om bij Halt en Alyss te komen. Hij vond het raar om te bedenken dat hij via deze weg een aantal uur geleden vluchtte van Piet en zijn bende, en dat hij er nu weer naartoe snelde.
Na een tijdje kwam hij aan bij waar hij een aantal mannen van Piet neergeschoten had. Hun lichamen waren weggehaald, maar hij herkende de omgeving waar hij de nacht ervoor langs was gevlucht. Trek gedroeg zich onrustig en Will wist dat dit een slecht teken was. Hij schudde de boog die hij om zijn schouder had naar beneden en pakte een pijl. Na Trek de sporen te hebben gegeven, begonnen ze verder aan hun tocht, al hun zintuigen op scherp, klaar om elke kleine beweging op te merken.
आप पढ़ रहे हैं
De grijze jager - boek 11,5 - De tussenperiode
फैनफिक्शनDit verhaal is de tussenperiode tussen boek 11 en boek 12 van de grijze jager serie van John Flanagan. Ik persoonlijk was nogal verward toen ik een eindje op weg was in boek 12, aangezien naar mijn idee Will eind boek 11 rond de 20 was, en begin boe...
