SESSİZ İNCİ HÜMEYRA-(tamamlandı)(Düzenlenecek)

1.BÖLÜM

Genç kız odasına çekilmiş, penceresinin karşısına düşen dağı seyre dalmıştı.Yeşilliğe bakarak huzur buluyor, biraz olsa da hayattan uzak kalıyordu.Son yıllarda içine kapanmış,dışarı ile irtibatı koparmıştı.Ailesi ve sevdikleri üzülünce zorda olsa biraz kabuğundan sıyrılmaya çabalıyordu.Köyün en büyük ve en güzel konağında oturuyorlardı.Babası köyün ağasıydı.Konakta yaşlı ve hasta babaannesi,İbrahim amcası ve ailesi birde küçük amcası karısı ve çocuğuyla birlikte yaşıyorlardı.Kalabalık aileye mensuplardı ve herkesin arasında kopmayan sevgi bağları vardı.Konakta toplam 15 kişilerdi ama genç kız onların yanında kendini yapayalnız hissediyordu.

Düşüncelere derinden dalmışken hışımla açılan kapının sesiyle çekildi.Gelen ikizi Sümeyra idi.

-Ne oldu Sümeyra arkandan atlılar mı geliyor? Dedi kaşlarını çatarak.

-Hıı geç dalganı bakalım,her yerde seni arıyorum kızım,baştan tahmin etmeliydim kabuğuna çekildiğini,dedi ikizinin karşısına otururken.

-Buyur Sümeyra birşey mi oldu kuzum,dedi ellerini Sümeyra nın dizine koyarken.

-Dünyadan bi haber yaşıyorsun,arada bizede katıl,teşrifleriniz bizi memnun edecektir.Akşama Yusuf abim askerden geliyor,babam köy meydanında yemek verecek,kadınlarda konağa gelecek.O yüzden kalkıp hazırlan, kızlar bahçede geldiler,dedi bir solukta.

Hümeyra şaşkınlıktan gözlerini açıp:
-Tamam tamam giyinip geliyorum,dedi kalkıp dolabın karşısına geçti.Ne giyeceğine bakıyordu.

Sümeyra ayağa kalkıp hardal sarısı,kloş kesimi elbise çıkartıp ikizine uzattı:
-Bu sana çok yakışacaktır Hümeyra.Hem abim aldı hiç giymedin,üzerinde görürse sevinir. Üstüne de krem şal takarsın güzel kombine olur,dedi tatlı tatlı gülümseyerek.

-Sümeyra ben bunu giymem çok açık renk

-Lafımı ikiletme,öyle karalar giyinip benide karalara bağlıyorsun.Bunu giy başını yap yanıma gel bide sana sürme filan çekelim yüzüne renk gelsin.Zavallı çocuk seni hasta zannedip üzülür.

-Peki Sümeyra hanım siz ne emir buyurursanız,dedi banyoya girerken.

İkizler hazırlanıp bahçeye indiler.Hizmetçiler arı gibi çalışıyor oraya buraya koşturuyorlardı.Yapılacak iş olmadığını öğrenince çardakta oturan küçük yengelerinin yanına gidip oturdular. Sümeyra:

-Kızlar gelmişti neredeler dedi sağına soluna bakarken.

Meryem:
-Birazdan gelirler köy meydanına indiler.

Sümeyra:
-Yenge iyimisin yorgun gibisin,dedi Buğra yı öperken.

Meryem:
-Doğuma az kaldı,üzerime ağırlık çöküyor,birde üstüne Buğra eksik olmuyor.

Hümeyra:
-Yenge benim yakışıklımın ne zararı var sanki bizona ne kadar güzel bakıyoruz,dedi kucağına alıp sevmeye başladı.

Sümeyra gülerek:
-Diyene bak sanki kabuğundan çıkıyorda birde çocuk bakacakmış.

Meryem araya girerek:
-Aaa tatlım farketmedim ne kadar hoş olmuşsun,elbise yakışmış Yusuf çok sevinecek.

Hümeyra mahcup bir edayla:
-Sağol yengecim abim sayesinde

Meryem:
-Biz senin bu halini çok özledik fazla özletme bizi.

Hümeyra:
-Ben böyle iyiyim yenge.

Bu sırada yanlarına ablaları Rumeysâ kucağında 4 yaşındaki kızı ile geldi.Rumeysâ şiddetli geçimsizlik ve aldatılma üzerine kocasından boşanmış ailesinin yanına gelmişti.Herkes el birliği ile acılarını sarmalamaya çalışıyordu. Rumeysâ Hira yı,Sümeyra nın kucağına koydu:
-Kızlar kurbanınız olayım şu kıza bakın bi işlerim yarıda kaldı.